Spaanse bekentenis laat de financiële markten sidderen

Vandaag was het weer een erg hete dag in Mei op de financiële markten waarbij de Eurocrisis (hoe kan het ook anders) weer volop in het licht stond. Sell in May and go away..... zo luidt een bekende beurswijsheid.

Nadat gisteravond oud premier Papademos van Griekenland tussen de lijnen door mompelde dat Griekenland zich voorbereid op een euro-exit gingen de koersen op Wall Street al onderuit.

Het toegeven van Spanje(!)

Deze koersdalingen van Wall Street zette zich vanmorgen verder voort op de Europese markten.
Het argwaan van de markten sloeg ook op het dineetje in Brussel waarvan, naarmate de dag vorderde, steeds duidelijker werd dat er geen baanbrekende beslissingen worden genomen.
De olie werd pas echt op het vuur gegooid op het moment dat de Spaanse premier Rajoy voorafgaand aan deze bijeenkomst in Brussel bekende dat Spanje financiële steun nodig heeft. Hij gaf toe dat Spanje de huidige rentestanden niet langer kan bolwerken en steun nodig heeft van bijvoorbeeld de ECB. Het geld is nodig om obligaties op te kopen en/of de Spaanse banken te kunnen herkapitaliseren.
Deze toch erg opvallende draai van politieke ontkenning naar toegeven had zo zijn gevolgen op de markten;  de Spaanse beurs daalde vandaag met zo'n 3,% en de beurs van Italië ruim 3,5 % . Onze Nederlandse AEX  daalde met ruim 2%. De 10-jaars obligatierentes van zowel Nederland als Duitsland daalden tot nieuwe historische dieptepunten , terwijl die van Spanje en Italië juist verder omhoog gingen (beide ver boven de 6%) Ook de Euro ondervond een scherpe daling tot ongeveer 1,2555 ten op zichte van de dollar.

Wat er exact vanavond tijden het informele dineetje besproken en/of besloten wordt is niet echt duidelijk. Komt de optie van Eurobonds weer op tafel; nu dat Frankrijk Hollande aan het roer heeft; en/of betreft het een Grieks exit uit de euro; en/of de toegegeven benodigde financiële steun aan Spanje?
Formeel is er in elk geval verklaard dat het een voorbereiding is op de officiële top eind juni van dit jaar.
In elk geval valt het op in vergelijking met 2011 dat de beurzen destijds daalden NA een Eurotop.En wie weet nu dus voorafgaand??

De machtsstrijd in Nederland; een vooruitblik

Het politieke landschap in Nederland is uitermate verdeeld. In navolging van de grote veranderingen in andere Europese lidstaten (zoals de ruk naar links die Frankrijk maakte) volgt in september Nederland met een nieuwe frisse politieke richting. Of niet?
De vraag is zelfs óf Nederland wel een kabinet krijgt en wellicht eerst een poging gaat doen het recent erg scherp neergezette wereldrecord kabinetsformatie van België te doen breken. De peiling van gisteren gaf namelijk nog duidelijker weer dat het vormen van een meerderheidskabinet tot een haast onmogelijke opgave behoort.  Een analyse van de huidige stand van zaken;

Messteken en verdeeldheid in Groenlinks

De afgelopen twee weken was Groenlinks opeens nadrukkelijk in het nieuws. Tofik Dibi stelde zich kandidaat waarbij hij eigenlijk Jolande Sap een mes in de rug stak na haar succes bij het bezuiningsakkoord, hoewel Dibi na zijn kandidaatstelling en (geflopte) BAM!-introductie direct fors  in populariteit daalde.
Het toppunt was nog wel dat hij door de partijcommissie als ongeschikt werd bevonden, evenals twee andere kandidaten overigens die ook een gooi wilden doen naar het lijsttrekkerschap.. Deze ondemocratische interne partijdiscussie koste daardoor Groenlinks in de peiling van gisteren veel zetels, waardoor de briljante positie en deelname van Jolande Sap aan het Kunduz/Lente/Voorjaars/ 5partijen - akkoord volledig teniet is gedaan. Dus,voor elke lijsttrekker straks een zetel?!
Enerzijds is het opvallend dat in zo'n kleine partij er intern zoveel vleugels bestaan, hoewel dit historisch te verklaren valt omdat Groenlinks is samengevoegd uit 4 kleinere partijen. Bij een grote partij  zoals de PvdA is het immers vrij normaal dat er een progressieve en een conservatieve tak bestaan.

Het CDA

Voor elke lijsttrekker een zetel?!, dit gold als het ware ook voor het CDA voordat Van Haersma Buma gekozen werd.
De partij staat op een historisch dieptepunt en dit is mede de reden dat een formatie in Nederland straks lang kan gaan duren. Een sterke middenpartij is als het ware het cement tussen de bakstenen in een kabinetsformatie.
De reden dat het CDA zo laag staat is dat het onderhevig is aan een chronische leiderschapsarmoede. 
Voormalig kroonprins van de partij Camiel Eurlings en vice-premier Verhagen hadden zich al beide voor het voortrekken van de christendemocraten geëxcuseerd.  En hierdoor is het gekomen dat volslagen onbekende leden vanuit de provincie een gooi gingen doen naar het lijsttrekkerschap.

Geert Wilders

Geert Wilders heeft zich in de jaren van het minderheidskabinet geposteerd als een briljant strateeg.
Als het ware werd elk stuk vlees wat hij in de ring gooide gretig aangevallen door de linkse partijen, maar doordat élke partij dit probeerde te doen bleef Wilders daardoor júist sterk. Hij werd de issue-kweker van de afgelopen jaren, en hij bevond zich uiteraard in de machtspositie door het kabinet op bepaalde punten wél en andere punten weer níet te steunen.
Was de onverklaarbare move door het Catshuis-akkoord te doen klappen een eerste zwaktebod van Wilders? Strategisch geredeneerd WIST Wilders dat er in de week erna één of ander bij elkaar gelijmd akkoord op een A4-tje naar Brussel moest worden opgestuurd. En hiermee kweekte hij ook een nieuw issue wat hij gelijk tot verkiezingsthema van aanstaande september doopte; namelijk de 3% norm van Brussel.   Of Wilders in staat is om intern de zaken van de PVV op orde te krijgen is nog maar de vraag. Immers is hij Hero Brinkman al kwijtgeraakt.
Tot slot is er het ironische dat hij nu een rechtszaak aanspant tegen de Nederlandse staat over het ESM-fonds dat in de steigers staat. Het kort geding kan immers alleen plaatsvinden nu dat het kabinet  demissionair is geworden. En we weten allemaal wie daar de hoofdveroorzaker van is.

Onbetwistbare leiders?

De onbetwistbare leiders van hun partijen dat zijn toch wel Emile Roemer van de SP en Mark Rutte van de VVD. In het huidige verkiezingsklimaat is het voor hen waarschijnlijk een groot voordeel dat zij ongeveer de enige zijn waarover intern geen discussie bestaat. Rutte is weliswaar wellicht gekrenkt en beschadigd omdat hij nu demissionair premier is, maar het lijkt hem vooralsnog niet echt te deren.
Diederik Samsom is intern bij de PvdA direct fors bekritiseerd doordat hij in niet mee deed aan het vormen van het Lenteakkoord. Vooralsnog weet hij zich ook nog niet echt te profileren als dé charismatische leider van de arbeiderspartij waardoor het hem ook nog niet echt is gelukt om zetels weg te snoepen bij de SP. Onbetwistbaar dus?, nee dat zeker niet. En van een echte vooruitgang sinds zijn voorganger Cohen is ook nog niet echt sprake.

Afsluitend

Het belooft in de komende maanden een spannende nek aan nek verkiezingsstrijd te worden. Heel veel tijd om naar het EK en de Olympische Spelen te kijken hebben de betreffende deelnemers niet echt lijkt mij want elke zetel kán in dit politieke landschap goud waard zijn. Vooralsnog lijken de degens gekruisd te gaan worden tussen Roemer en Rutte.
Wat wel duidelijk moge zijn is dat met zoveel partijen op deze huidige zetelaantallen de televisiedebatten straks extra lange uitzendingen zullen worden. Immers elke lijsttrekker moet toch zijn zegje voldoende kunnen doen nietwaar? .............

Griekenland; de Achilleshiel van Europa?

Tragedie, tirannie, deus ex machina, democratie;

er zijn er vast nog meer maar zo'n beetje alle termen zijn de afgelopen paar jaar wel langsgekomen in het almaar voortdurende Griekse dramaverhaal. Aan het eind van vorig jaar voorspelde ik al in één van mijn vooruitblikken voor dit jaar dat Griekenland wederom het nieuws zou gaan beheersen en hier zijn we dan; alwéér.
Echter, nadat er steeds weer een nieuwe puntkomma is neergezet in dit ellenlange drama, lijkt het er dan nu eindelijk op dat er een punt achter komt, althans voor het Griekse lidmaatschap binnen de euro. Of toch nog niet?

Aankomende 17 juni kiest de Griekse burger binnen twee maanden wéér een nieuw parlement. De vorige verkiezingen van enkele weken geleden scheurde het politieke landschap uiteen; de grootste partij werd de Nieuwe Democratie, maar deze behaalde onvoldoende stemmen om een (de zo door Brussel gewenste pro-Europese) coalitie te vormen. Veel Grieken hadden immers ook op ultralinks of ultrarechtse partijen gestemd; de gewone Griek wil namelijk niets te maken hebben meer met bezuinigen die hem al enige tijd de nek omdraait, maar aan de andere kant wil hij wél in de euro blijven. Een wens die utopisch is en die Griekenland voor een dillemma stelt;

De vraag luidt dus nu; zal het land dat de democratie heeft uitgevonden nu eindelijk toch op een democratische wijze onder het juk van Europa, bankiers , centrale bankiers,de Troika etc. vandaan kunnen komen?  Wordt het land, waarvan de democratie zijn oorsprong, kent nu de eerste die het groeiende anti-Europese sentiment democratisch zal belichamen?

Voor zij die hebben opgelet; In dit gehele Griekse verhaal giert ook al enige tijd de ironie en de gekheid enorm hoogtij.

Was het immers vorig jaar niet premier Papandreau die hoogstpersoonlijk een referendum wilde uitschrijven aan zijn volk, nadat hij in Brussel tijdens de zoveelste Eurotop weer te horen kreeg hoe strikt en streng hij wel niet moest bezuinigen? Bezuinigen nog wel, op een welvaartsstaat die zijn eigen vader Papandreau enkele decennia daarvoor had opgebouwd; Oh,voelt u de ironie?
Deze referendum-actie van Papandreau-junior koste hem vorig jaar de kop en binnen een mum van tijd was hij, al dan niet gepiepeld uit Brussel,  van het Griekse toneel verdwenen. Nu ruim een half jaar later sprak het Griekse volk dus alsnog haar mening uit via reguliere verkiezingen, en nóg zijn zij niet verlost van het bezuiningsmonster genaamd Brussel.

Het alternatief zal ongetwijfeld namelijk nog veel pijnlijker zijn. Het verlaten van de euro zal Griekenland een paar jaar in een zwart gat doen storten alvorens het land weer kan groeien.En het land heeft recent al Spanje "ingehaald" wat betreft de jeudwerkloosheid van boven de 50%.  (overigens kunt u kijken naar bijv. IJsland of Argentinië als voorbeeldlanden die er weer bovenop kwamen na een bankroet)

De ironie is, nu dat moment van uit de euro steeds dichterbij komt, dat de gewone Griek in de afgelopen dagen massaal zijn geld van de bank is gaan halen .
Oftewel, de Griek is bang voor zijn/haar eigen stemgedrag (!) van over een paar weken, waaruit moge blijken dat Griekenland de euro zal verlaten. De peilingen zijn nu na de vorige verkiezingen nog meer in faveure van de anti-Europese partijen. En Europa heeft niet het eeuwige geduld.
De geldopname-actie van de Griek is wel te begrijpen, immers; spaartegoeden en deposito's worden na een euro-exit dan omgezet in de nieuwe valuta die vervolgens een stuk minder waard zal zijn.

En dan tot slot om  het epos nog ironischer te maken, heb ik voor u de laatste berichtgeving
omtrend een referendum; nu is het namelijk (volgens de geruchten) mevrouw Merkel die een referendum wil over de euro in Griekenland. Het moet toch niet gekker worden?
Leest u even terug?; het was toch een referendumvoorstel dat Papandreau vorig jaar de kop koste?


Afsluitend; voor hen die meer willen weten over hoe Griekenland in dit zinkende schip is beland, raad ik de betreffende uitzending van Tegenlicht aan (dit is de promo); Goldman Sachs had nogal een vinger in de pap.

Deflatie; een negatieve spiraal?

Sinds het uitbreken van de kredietcrisis in 2007/2008 wordt er in economenland een enorme water versus vuur discussie gehouden wat precies de trend is met betrekking tot de ontwikkeling van het algemene prijspeil.

De vraag simpelweg gesteld; is de huidige economische periode onderhevig aan deflatie óf is de weg ingeslagen naar een (zeer) hoge inflatie doordat centrale banken wereldwijd de geldkraan volledig open hebben gedraaid?

En wat is dan precies dat deflatie? Inflatie dat kennen we allemaal wel; in de volksmond houdt het in dat elke maand of elk jaar de prijzen hoger zijn en dus dat alles duurder wordt. Het geld is in die periode minder waard geworden.
Deflatie is exact het omgekeerde; goederen worden goedkoper waardoor de koopkracht van geld groter wordt; je kunt met dezelfde euro's , dollars of yens méér kopen.  En dat is juist waar de centrale banken en overheden momenteel zo bang voor zijn; immers de jaren van de Grote Depressie (de jaren '30) stonden bekend om een deflatoire spiraal.

De negatieve spiraal bij deflatie is namelijk de volgende;
doordat de consument kennis heeft van het feit dat goederen in de toekomst goedkoper zullen zijn, zullen de consumenten hun aankopen uitstellen. Het gevolg is dat er een vraaguitval ontstaan wat een drukkend effect heeft op de prijzen van goederen en uiteindelijk ook de lonen. De werkloosheid stijgt door de vraaguitval ook erg snel.
Het is ook zeer moeilijk om uit deze cirkel te komen; Japan heeft ongeveer sinds 1990 last van deflatie en sindsdien heeft de centrale bank en de overheid steeds geprobeerd de economie te stimuleren om weer in de inflatie terecht te komen. De rente in Japan staat daar ook al 20 jaar op 0%. Herkenbaar wellicht? Want de vergelijking met onze situatie nu wordt door economen snel getrokken.

De voordelen zijn er uiteraard ook; wie wil immers nou niet dat de prijzen van spullen goedkoper worden?
Het gevolg voor Japan is geweest dat daar de private eigendommen (het spaargeld van de Japanners) alsmaar zijn toegenomen. De overheidsschuld van Japan mag dan wel de hoogste zijn ter wereld (door de pogingen de economie aan te zwengelen) maar daar staat dus deze spaartegoeden tegenover.

En dan nu de ontwikkelingen van nu; het verhaal van de Nederlandse huizenmarkt en de betreffende prijsdalingen is intussen wel doorgedrongen bij de Nederlandse burger. Het zijn vooral de DUURZAME goederen (producten die men voor een langere periode gebruikt) die minder gekocht worden en dus onderhevig zijn aan deflatie. Denk hierbij vooral aan televisies, computers, wasmachines etc die goedkoper worden.
Maar ook auto's; als u er aan denkt een (nieuwe) auto aan te schaffen dan zult u na het lezen van dit bericht
voorlopig nog wel even wachten denk ik zo.

Zelf viel ik steil achterover van de volgende aanbieding (zonder reclame te maken want dit geldt dus voor de gehele sector) ; De Aygo .

Tot zover de schets over deflatie; en dan laat ik nog het effect van het komende korten op de Nederlandse pensioenuitkeringen achterwege, ook gezien de laatste renteontwikkelingen.

Waarom Zilver?

Het werd maar weer eens tijd om een stukje te schrijven over goud en/of zilver. Momenteel zijn de edelmetalen niet of nauwelijks te vinden in het algemene nieuws,omdat er bijv. voor goud geen nieuwe recordprijzen te noteren vallen.
Desalniettemin zijn recordprijzen niet ver verwijderd (ongeveer 40.000 euro per kilo voor goud tegen het record van omstreeks 44.000) en nog belangrijker is dat de fundamentele argumenten nog altijd hetzelfde zijn voor de beide edelmetalen.

Bijvoorbeeld, het blijkt dat met name de centrale banken van groeimarkten als Rusland, Mexico etc recent weer goud aan het opkopen zijn en dus als het ware een harde bodem onder de markt leggen.Het feit dat centrale banken nu netto opkopers zijn van goud is toch decennia niet voorgekomen.
Voor beide metalen geldt bovendien de algehele regel dat ze beide niet tot in het oneindige zijn bij te drukken zoals nu met alle belangrijke valuta in het financiële stelsel gebeurt om de schulden te herfinancieren.

Echter, in dit stuk focus ik meer op kleine broertje van goud namelijk zilver. Why Silver? Dat is de vraag die ik zal beantwoorden in de komende alinea's. Wat zijn de eigenschappen van zilver die het edelmetaal aantrekkelijker maken dan goud?

1).De belangrijkste reden is dat het stukken goedkoper is. Goud is van de elite; zilver is het geld van het volk. Zilver is zo ongeveer 50 keer goedkoper dan goud momenteel en wordt ook wel A Poor Man's Gold genoemd. Wanneer goud niet meer te betalen is, dan is daar altijd nog zilver nietwaar? Als de massa van de mensen ervoor kiest om het vermogen in zilver te stallen en dus het algehele vertrouwen in euro's/dollars etc opzegt.....

2) Historisch gezien is de Goud-Zilver ratio om en nabij 1:15. Dit houdt in dat je voor een gram/ounce/kilo goud 15 gram/ounce.kilo zilver kunt kopen. Nu dat de ratio het afgelopen jaar weer is opgelopen naar 1:50 blijkt dus al dat zilver nog het nodige heeft in te halen zo leert de geschiedenis.

3) Goud wordt met alle moeite uit de grond gehaald om het vervolgens oersaai in een kluis te stoppen; zilver wordt geconsumeerd/toegepast in de industrie. Ongeveer de helft van de jaarlijkse zilvermijnproductie wordt toegepast in alles waarvoor zilver tegenwoordig wordt gebruikt; van zonnepanelen, tot mobieltjes en tot DVD's; tot zelfs enkele geneeskrachtige functies. Met andere woorden; de bovengrondse hoeveelheid zilver wordt door de industriële toepassingen verbruikt en wordt steeds kleiner. Na olie is zilver de meest toegepaste grondstof en over olie is het men nu wel eens dat deze opraakt nietwaar?

4) Gold is an ensurance of your wealth, Silver is an investment.
 Mensen die hun vermogen willen vastleggen in edelmetaal kiezen voor goud omdat dit een verzekering van het vermogen betreft, vooral in moeilijke en uitzonderlijke tijden.Goud houdt altijd zijn waarde; vb. met een gram goud kun je bijv. al 2000 jaar ongeveer 20 broden kopen.
Maar zilver is een investering, omdat het in tegenstelling tot goud zoveel meer potentieel heeft vanwege o.a de al genoemde redenen. Men ziet ook dat wanneer de goudprijs stijgt , zilver vaak een tikkeltje harder mee omhoog lift.

Er zijn nog vele andere redenen aan te wijzen in faveure voor Zilver , maar ik beperk me in dit korte stukje tot de kern.
Sommigen refereren eraan dat Goud en Zilver al zodanig zijn gestegen dat deze zich in een bubbel bevinden die op barsten staat. Echter, wanneer bijv. Nederlandse pensioenfondsen nog altijd in papier-gerelateerde assets investeren en niet bijv in Goud (ok op één fonds na dan) én wanneer er nog altijd miljarden door de centrale banken in de wereld worden bijgedrukt; dan volgt niets anders dan de conclusie te trekken dat er van een bubbel zeker géén sprake is.  Verkoop uw goud en zilverwerk voorlopig nog niet ( ringen, armbanden etc etc.)

Wanneer er op termijn nieuwe rondes van geld bijdrukken nodig zijn om bijvoorbeeld een land als Spanje te redden (of de in nood zijnde banken aldaar), dan zult u zien hoe het echte geld zal reageren.....De geruchten van LTRO 3 door de ECB doen vandaag overigens al de ronde.

Tot slot voor de liefhebbers nog een vrij recent filmpje;