EU-Top no. 19 ; de laatste? DEEL 2

De winnaars en de verliezers van het politieke spel.

Tijdens deze top is duidelijk geworden dat Duitsland haar machtige positie (zie mijn vorige blogbericht ter verduidelijking) gedurende deze Europese schuldencrisis steeds verder kwijtraakt. In Brussel was het overduidelijk 3 tegen 1. Nederland, zonder een duidelijke mening overigens, speelde een minieme rol tijdens de top. Het ging met name om "de grote 4" en hun politieke steekspel.

"De grote 4"; oftewel Duitsland, Spanje , Italië en Frankrijk. Aan de ene kant van de tafel zaten de Spaanse premier Rajoy, de Italiaan Monti en de Franse president Hollande, met aan de overzijde van de tafel Bondskanselier Angela Merkel. Het leek tijdens deze top echt drie tegen 1.
De alles of niets strategie van Monti en met name Rajoy heeft gewerkt.

Rajoy is het gelukt om zijn bankensteun te krijgen buiten zijn eigen staatsfinanciën om. Hij kwam naar Brussel om de rentes van zijn land omlaag te krijgen en dit is hem gelukt door samen een blok te vormen met Monti. Hij en Monti wilden eerst geen handtekening zetten onder het plan om de economie te stimuleren met een bedrag van 130 miljard indien er geen maatregelen zouden komen om de rentes omlaag te krijgen.

Francois Hollande keert terug naar Parijs met in zijn zak een gezamenlijk afspraak voor economische stimulering. Meer banen en groei was hetgeen Hollande met zijn verkiezing had beloofd en dus keert ook hij tamelijk tevreden terug naar Frankrijk.

Tot de verliezers behoren met name de Duitse Bondskanselier Merkel en onze eigen Premier Rutte. 

Merkel heeft vooralsnog het voorstel van Frankrijk van Eurobonds weten af te wenden maar staat verder met lege handen. Wellicht op slechts het bankentoezicht na dan. Merkel heeft in de Duitse Bondstag veel uit te leggen dat Duits belastinggeld in het ESM fonds wordt gestopt om de Zuid-Europese banken te redden.
Ook zijn er geen afspraken genomen over in toom houden van de overheidsfinanciën; er is een draai gemaakt in Brussel van het heilige Duitse bezuinigingsmoraal van overheden naar het stimuleren van de economie via overheidsuitgaven.

Waar normaal Nederland de sidekick en ruggegraat van Duitsland is, was Rutte tijdens deze EU top haast een onzichtbare schim. In het grote geweld van de eerder genoemde 4 landen speelde Nederland geen rol van betekenis, mede omdat Rutte als een manke danwel de blinde naar Brussel is gekomen vanwege de aanstaande verkiezingen. In de Tweede Kamer werd hem voorafgaand aan de top ook verweten geen stelling te nemen. Het standpunt van de Nederlandse regering was onduidelijk.

Alhoewel, dit is wat Rutte meldde voorafgaand aan de top.... iets wat 24 uur later volledig in de prullenbak lag...


De aanstaande verkiezingen overigens die Rutte na afgelopen nacht nauwelijks nog kan gaan winnen. Immers, het financieel ondersteunen van Zuid-Europese banken is voor de SP een doorn in het oog.
Nederlands belastinggeld uit het ESM naar de banken? Ongetwijfeld gaan de SP en de PVV garen spinnen ten koste van de VVD van Rutte. En de SP had reeds een voorsprong van 5 zetels op de VVD tijdens de laatste peiling. Tenzij Roemer nog een een uitglijder maakt, is dit verschil voor Rutte moeilijk te overbruggen.


Rutte heeft in Brussel afgelopen nacht zijn herverkiezing naar het Dodenrijk verwezen. Hoewel hij er, zoals gezegd, niet zoveel aan heeft kunnen doen.

De Eurozone is net als een slecht huwelijk.

Het is net bij een slecht huwelijk. Elke keer ga je weer met elkaar in gesprek en besluit je er het beste van te maken, maar ergens weet je toch dat het schip zal stranden. Want beter wordt het er niet op.
Zo kun je het beste de EU-toppen van de afgelopen jaren samenvatten. De maatregelen hielpen niet en het werd voortmodderen van top naar top in Brussel. Ook na deze top zal er ongetwijfeld een 20ste volgen; waarom leest u, naast het politieke steekspel, hieronder.

Op weg naar top nummero 20?

De eerste reactie van de financiële markten en de politici was overwegend positief. Maar blijft dit ook zo? De voorgaande afspraken waren immers nooit toereikend genoeg geweest. Ook bij de resultaten van deze top zit er namelijk haken en ogen die niet zomaar opgelost kunnen worden.

De bekende econoom Nouriel Roubini reageerde ook als volgt; Het fundamentele verhaal blijft hetzelfde. Dat bijv. de economie van Spanje er barslecht voor staat. Er is een recessie en een torenhoge werkloosheid. En men kan er op rekenen dat de begrotingsdoelstellingen niet gehaald zullen worden. De vastgoedsector blijft het grote probleem dat ook niet zomaar even verdwijnt. De Zuid-Europese landen moeten op één of andere manier hun economie hervormen en concurrerend worden.

Lijken uit de kast; Noord Europa is de klos.

Wat betreft die vastgoedsector in Spanje alleen al, lijkt het erop dat nu de weg is vrij gemaakt voor de Spaanse banken om de lijken die nog in hun kast zitten naar buiten te brengen in de komende tijd. Nu dat die banken de zekerheid hebben dat ze gered gaan worden met ESM kapitaal en hun lot niet langer afhangt van de willens en wetens van enkel de financiële markten (herfinanciering) , is er de komende tijd en ruimte om de boeken open te doen.

Dan zal blijken wat er precies voor rommelkapitaal op de balans staat en u kunt verwachten dat het volgende probleem betreft dat het ESM noodfonds van nu zo'n 500 miljard NIET TOEREIKEND ZAL ZIJN. Er moet dus meer kapitaal in, oftewel meer (zo u wilt Noord-Europees) belastinggeld. En u begrijpt dat dan de vraag is of men dat nog wel wil doen; meer kapitaal in het ESM stoppen. Dat is immers politiek erg moeilijk verkoopbaar.

De vraag is of de Europese burger doorheeft dat wat er in Brussel is besloten op een ondemocratische wijze gebeurt. Zoals al eerder gesteld komt het Europees Parlement niet eens voor in het woordenboek van de Europese schuldencrisis in de afgelopen paar jaar; het zijn de regeringsleiders die bepalen.

Als het even kan wordt ook zoveel mogelijk de nationale democratie buiten gesloten, zoals ook is gebleken met de verkiezingen in Griekenland van enkele weken geleden. Duidelijk wordt er steeds aangestuurd op een pro-Europese regering;  net als dat premier Papandreau vorig jaar het veld moest ruimen omdat hij een referendum wilde uitschrijven aan de Griekse bevolking.
Opvallend is ook dat het woord "Griekenland" tijdens deze top niet eens is gevallen. De nieuwe Griekse premier zou toch nieuwe voorwaarden willen eisen voor de noodlening die Griekenland ontvangt?!






Vandaar dat de verkiezingen in het "core-land" Nederland op aanstaande 12 september erg belangrijk zullen zijn voor het voortbestaan van het huidige Europese stelsel......uiteraard zet Brussel in op een pro-Europese verkiezingsuitslag....


Wordt vervolgd.....

EU-Top no. 19 ; de laatste? DEEL 1

Afgelopen nacht zo rond 5 uur gaf Herman van Rompuy een persconferentie. EU crisistop nummero 19 (!!!) was afgelopen. Na lang vergaderen konden de regeringsleiders weer naar huis; sommigen met een beter gevoel dan anderen.

Maar is hiermee ook het pleit beslecht? Zijn de getroffen maatregelen genoeg om het crisismonster de kop in te drukken? Wat zijn exact de genomen maatregelen, wat houden ze precies in en wat voor consequenties hebben hebben ze  voor de desbetreffende landen en/of partijen?  U leest tweevoudige analyse van de zoveelste crisisbijeenkomst.

De maatregelen op een rij.

De kern van het akkoord van afgelopen nacht is dat het permanente noodfonds ESM wordt ingezet om banken te ondersteunen die in problemen zijn gekomen. Met name gaat het hier om de Zuid-Europese banken, in Spanje en in Italië. 

Een belangrijk element is dat er toezicht gaat worden gehouden op de desbefreffende banken; dit toezicht moet er voor het einde van dit jaar komen onder leiding van de ECB.

Het gevolg van het akkoord is dat de betreffende overheden buiten schot worden gehouden. Het huishoudboekje ofwel de overheidsfinanciën wordt niet verder verslechterd omdat de overheid niet de banken overeind hoeft te houden met staatssteun.

De reden dat deze beslissing is genomen is omdat er iets gedaan moest worden aan de hoge rentes die Spanje en Italië moeten betalen bij het herfinancieren van hun schulden.

Een belangrijk element hierbij is dat het ESM NIET preferent is boven andere partijen die bijv. Spaans staatspapier bezitten. Dit was wel het geval bij de vorige lening aan Spanje van enkele weken geleden. Hierdoor liep de rente van Spanje alsnog verder op.Immers die lening van 100 miljard werd opgeteld bij de Spaanse staatsschuld.



De financiele markten reageerden opgelucht en enthousiast op de uitkomsten van de top in Brussel.
Beurzen wereldwijd stegen met meerdere percentages, zo ook de AEX in Amsterdam die de dag uit ging met een winst van 3,4%.
Ook was het effect van de top duidelijk te zien op de obligatiemarkten; De Duitse rente liep op, maar ik vermeld in het bijzonder de Spaanse rente; die daalde fors met zo'n 61 basispunten ( 10-jaarslening)

Ook de Euro kende een forse opleving ten op zichte van de dollar. Liefst een stijging van een kleine 2 eurocent tot bijna 1,27 dollar was het gevolg van de top in Brussel.

Is dit een tijdelijke opleving? Is de crisis in de Eurozone nu opgelost? En wat zijn de gevolgen voor de desbetreffende partijen die aan tafel zaten in Brussel ? In Deel 2 leest u de politiek analytische achtergronden en of er al dan niet een twintigste Eurotop gaat komen............

Kredietcrisis in Sesamstraattaal

Helga is eigenaar van een café. Ze krijgt door dat bijna al haar klanten werkloos en alcoholist zijn, en daardoor hun drankjes bij Helga niet kunnen betalen. Om dit probleem op te lossen lanceert ze een plan waarbij haar klanten ‘nu’ kunnen drinken en de rekening ‘later’ betalen. Helga houdt een nauwkeurige boekhouding bij van wie wat drinkt en dus schuldig is.

Al snel weet iedereen in de stad van Helga’s 'Drink nu, betaal later'-regeling, hetgeen resulteert in een grote hoeveelheid nieuwe klanten. Spoedig heeft ze de grootste omzet van de hele stad. Door haar klanten niet contant te laten afrekenen, heeft geen enkele klant bezwaar tegen regelmatige prijsverhogingen voor de best lopende artikelen, wijn en bier. Als gevolg hiervan exploderen Helga’s omzet en winst. Een jonge directeur van een lokaal bankfiliaal ziet in de schulden die Helga’s klanten hebben winstmogelijkheden voor de toekomst en verhoogt haar krediet. Hij ziet geen enkele reden zich zorgen te maken dat het onderpand bestaat uit schuldbekentenissen van werkloze alcoholisten.

Hij krijgt bovendien een gigantische bonus uitgekeerd en op het hoofdkantoor van de bank zien handelaren een mogelijkheid om gigantische winsten te maken door te handelen met de schuldbekentenissen die zij DRINKINGBONDS noemen. Deze ‘waardepapieren’ worden samengevoegd en verhandeld op alle financiële markten in de wereld. Naïeve beleggers hebben niet door dat deze hoog aangeslagen ‘aandelen’ in feite niets meer zijn dan de schuldbekentenissen van werkloze alcoholisten. Desondanks stijgen de prijzen van van deze ‘aandelen’ en al snel zijn zij het best verkochte financiële product, waarmee grote commissies verdiend worden.

Alle beurshandelaren krijgen gigantische bonussen. Desalniettemin, en terwijl de prijzen van de ‘aandelen’ nog steeds stijgen, besluit de risicomanager bij de bank die Helga haar krediet verschaft heeft dat het tijd wordt voor Helga haar krediet aan te zuiveren. Helga vertelt haar klanten dat ze hun openstaande schulden moeten betalen. Haar klanten vertellen Helga dat ze dat niet kunnen want immers: werkloos en alcoholist. Helaas. Omdat Helga haar krediet niet kan aflossen, gaat ze failliet. De bar sluit en haar elf werknemers worden werkloos.

De volgende dag blijkt dat de prijzen voor de DRNKINGBONDS met 90% gedaald zijn en de afname van de waarde verwoest de kredietwaardigheid van de bank.
De bank kan nu geen leningen meer verschaffen en daardoor stagneert de lokale economie. De leveranciers van Helga’s bar hadden haar genereuze betalingscondities gegeven en het geld van hun pensioenfondsen in DRINKINGBONDS aandelen gestoken.
Nu moeten ze Helga’s schulden afschrijven en een verlies van 90% incasseren op de aandelen. Haar wijnleverancier vraagt ook faillissement aan en haar bierleverancier wordt al snel overgenomen door een concurrent. Resultaat van deze laatste twee acties: een extra 175 werklozen.

Gelukkig worden de bank, de beurzen en de aandeelhandelaars gered door de regering, die hun schulden overneemt en ze van een constante stroom geld voorziet om te kunnen blijven voortbestaan. En allemaal krijgen ze weer een gigantische bonus.

Het geld dat de regering nodig heeft om de banken, beurzen en handelaars te redden krijgen ze door het bedenken van nieuwe en het verhogen van bestaande belastingen, die betaald moeten worden door alle werkende niet-alcohollisten, die nog nooit een stap in Helga’s bar hebben gezet.

Duitsland verliest?!

Op het EK moet nog blijken hoe ver Duitsland het gaat schoppen. Ja, ze hebben gewonnen van Nederland én Duitsland is praktisch door naar de kwartfinales ;. Máár dit bericht betreft dat Duitsland stukje bij beetje gedurende de eurocrisis haar machtspositie aan het verliezen is in Europa . Hoe komt dat zo en is het al dan niet een slechte ontwikkeling? Een analyse.

Het bootje raakt vol

Als je kijkt naar de ontwikkelingen van de laatste week kun je simpelweg stellen dat de Eurocrisis een nieuw hoogtepunt heeft bereikt. De Grieken halen hun geld van de bank, evenals de Spanjaarden.
Spanje mocht dan wel een noodlening van 100 miljard gekregen hebben vorige week zaterdag; maar de rente op haar staatsleningen bereikten een nieuw eurozone record van 7% op de 10-jaars obligaties.
Spanje is dus nummer 4 die plaats neemt in de reddingsboot en dit fragiele bootje met Duitsland aan het roer raakt vol en dreigt nu echt om te slaan. Italïe dreigt nu immers ook nog in het bootje plaats te gaan nemen.

Dit is ook de zien aan de ontwikkeling van de Duitse 10-jaars rente, beter bekend als de Duitse Bund. Door de Eurocrisis bereikte de Duitse rente steeds weer nieuwe laagterecords. Echter, in de afgelopen week is er een correctie geweest zoals zichtbaar op de grafiek. Wordt Duitsland door haar aanpak van de eurocrisis nu als 'minder veilig' beschouwd, nu dat ook Spanje hulp nodig heeft? Zonder deze marktbeweging groter te maken dan het is, kán dit een nieuwe wending zijn in de Eurocrisis.

De Angel uit Angela Merkel

Sinds het begin van die Eurocrisis draait het in de bestrijding ervan met name om de mening van één land, namelijk Duitsland; met aan het roer Bondskanselier Angela Merkel. Dat Duitsland de belangrijkste inbrengt heeft is immers ook logisch;Duitsland is het machtigste en rijkste land in de Eurozone en het land heeft verreweg de grootste economie.
Het standpunt van de Duitsers was tot op heden ook typerend voor de algehele aanpak van de Eurocrisis; deze moet aangepakt worden door het naleven van (strengere) afspraken en het bezuinigen op de overheidsuitgaven. Doordat de laatste weken de Eurocrisis wederom steeds verder oplaait, neemt tegelijkertijd ook de (internationale) druk ( zie hier én ook hier )op Duitsland steeds verder toe waardoor er toch een aantal opmerkelijke verschuivingen plaatsvinden. De angel is een beetje uit Angela Merkel.
François Hollande ondermijnt ook Merkel op het gebied van de begrotingsdiscipline. Frankrijk wil immers geen handtekening onder de 3% zetten tenzij er ook een plan op tafel ligt voor het bewerkstelligen van economische groei.

Politieke Unie

Het enige antwoord wat Merkel tot op heden geeft is dat Europa snel moet werken aan een politieke unie met een centralisatie van de macht in Brussel. Uiteraard allemaal leuk en aardig; maar heeft u enig idee hoe lang het duurt voordat dit op papier is gezet en is geïmplementeerd in de praktijk? U kunt dus voor het zover is nog een bandjeplakoplossing verwachten in de vorm van nieuwe liquiditeiten door o.a de ECB.
Het duurt immers maanden voordat plannen voor een nieuw Brussel door alle individuele parlementen is geloodst ( als dat überhaupt al lukt).
En "Politieke Unie" noemen in een speech; Wat bedoelt Merkel hier precies mee? U kunt naar mijn mening hier zelf van maken wat u maar wilt.

Zelfs premier Rutte schaart zich ditmaal niet achter dit voorstel van Merkel om meer macht naar Brussel te verschuiven. En dat terwijl Nederland vaak toch als een schoothondje achter Duitsland aanloopt.
Dus ook hier ziet u hoe Duitsland minder machtsuitstraling heeft dan op eerdere momenten in de eurocrisis.



De kern van de hele crisis is nu geworden dat het vertrouwen onder de burgers in met name de Zuid-Europese lidstaten weg is. En dat vertrouwen komt volgens het gezegde inderdaad te voet en gaat te paard. Een dergelijke situatie die meer dan alarmerend is en geen 5 voor 12, maar één voor 12 betreft.Kan Duitsland met Merkel de Europese burger het vertrouwen teruggeven?

Huizenprijsdaling; nog een lange weg te gaan?

In mijn vorige bericht over de huizenmarkt, Liquidatiefase? , berichtte ik over een belangrijke relatie; namelijk die tussen de werkloosheid en de huizenprijzen. De ontwikkelingen op de woningmarkt zijn vrij sterk afhankelijk van de werkloosheid en vice versa. Op een bepaald punt, de liquidatiefase, zou er een versnelde prijsdaling kunnen plaatsvinden op de woningmarkt omdat de verkopers het niet langer zien zitten en een forse korting op hun verkoopprijs gaan geven.

Dit punt is zeker in de huidige prijsdaling nog niet bereikt. Over de huidige ontwikkeling van de vastgoedprijzen kan men zeggen dat ze nog in een erg langzaam tempo omlaag gaan. En dit vergelijk ik dan met de ontwikkelingen begin jaren '80; deze waren korter maar vooral krachtiger.
In een vrij korte periode van ongeveer 3 jaar zakten de prijzen toen met meer dan 30 %, terwijl de huidige daling gemiddeld zo'n 12 % betreft.  Vandaar de grote vraag die gepoogd wordt te beantwoorden in dit stuk; hoe komt het dat de huidige prijsdaling vooralsnog vrij langzaam gaat, terwijl dit begin jaren '80 vele malen sneller en heviger was?

Een belangrijk demografisch gegeven om in het achterhoofd te houden bij dit artikel zijn de babyboomers; de dertigers van destijds tijdens de crisis in de jaren '80, zijn de (bijna) gepensioneerden van nu.
Vooral voor de ontwikkeling van de huizenmarkt van dit moment is dat van belang ; deze groep is namelijk (als het goed is ) flexibeler in het al dan niet in de verkoop zetten van de eigen woning. Zij hebben namelijk hun huis gekocht in de periode aan het begin van de opwaartse huizenprijsbeweging; én een deel van hen heeft de schuld op hun huis inmiddels afbetaald. (zo zouden mensen dit ook moeten doen). Daar staat wel tegenover dat men zich opnieuw in de schulden heeft gestoken voor óf een ander huis, óf een nieuwe keuken  , dakkapel etc.

Een verklaring waarom de huidige daling nog vrij mild is, zit hem toch met name in de ontwikkeling van werkloosheid. De overheid heeft in de recessie van 2008/2009 snel maatregelen genomen om een hard oplopende werkloosheid te kunnen voorkomen.(zoals de deeltijdww). Nu loopt de werkloosheid in de huidige recessie weer op tot het hoogste niveau sinds 2005; werkloosheidscijfers .

Ter vergelijking; in de jaren '80 liep de werkloosheid heel snel op tot boven de 800.000. Dit betreft een percentage van ruim boven de 15 %(!!). De komende kwartalen zullen uitwijzen hoe dit zich verder zal ontwikkelen.

Een andere verklaring voor het ineenstorten van de woningmarkt begin jaren '80 betreft de snel oplopende rente destijds. Met enorm hoge rente percentages en een hoge (jeugd)werkloosheid was het voor de startersgeneratie toen onmogelijk om een huis te kunnen financieren. Een hypotheek was immers niet te krijgen in een dergelijke omgeving.De huidige lage rente is heeft ook amper een stimulerend effect op de vastgoedmarkt,omdat banken strenger zijn bij het verstrekken van hypotheken

Hard oplopende prijzen (hoge inflatie) was ook debet aan de problemetaiek in de jaren '80, omdat de dagelijkse behoeftes als voeding en energie snel duurder werden wat weer een drukkend effect had op het deel van het inkomen dat gespaard kon worden.

Een groot probleem echter anno 2012, wat zeker een negatieve invloed zal hebben op de werkgelegenheid, is dat de overheid zich de komende jaren fors zal terugtrekken, omdat zij moet gaan bezuinigen. Een goede vooruitzicht op de woningmarkt is dan ook verre van dichtbij.
Een verdere prijscorrectie tot minimaal de 30% van de jaren '80 is dan ook zeer realistisch. Hoe snel deze zal plaatsvinden is afhankelijk van de invloed van de huidige recessie, de terugtrekkende overheid én daarbij beperkende maatregelen op met name de ontwikkeling van de werkloosheid. 
Het moge vaststaan dat de neergaande woningmarkt nog jaren een drukken effect zal hebben op de Nederlandse economie.

Nu een huis kopen? ; ik dacht nog maar even van niet !!  Omstreeks 2017 maar eens opnieuw gaan kijken !

Beatrix in haar blootje

De derde dinsdag van september, oftwel Prinsjesdag. Het lijkt nog ver weg wellicht (volgende week begin het EK), maar graag maak ik vast deze spottende column. Beatrix wordt immers dan puur in haar hemd gezet.

Dit jaar valt Prinsjesdag op de 18e van de maand. Nimmer zal deze dag van het bekendmaken van de jaarlijkse begroting symbolischer en zinlozer zijn dan ooit tevoren.
De week ervoor namelijk , op de 12e, heeft immers het Nederlandse stemvee haar stem uitgebracht over een nieuwe samenstelling voor de Tweede Kamer.
Met andere woorden is het enige waar men op die dag naar kijkt, wie er het meest krankzinnige hoedje heeft verzonnen om één of ander statement te maken. Prinsjesdag 2012; inhoudelijk een farce maar een verheerlijking van het programma RTL Boulevard.


Het punt is namelijk dat Koningin Beatrix op die dag de troonrede voorleest; de begroting voor het komend jaar (2013). Men weet over het algemeen wel dat deze niet door haar zelf is geschreven, maar door het desbetreffende kabinet. Oftewel, door Rutte & de Jager.
En dat is het je nou juist; het kabinet is demissionair. En dat is niet het enige; hetgeen onze koningin voorleest betreft een begroting dat is samengesteld in een paar dagen om de eurocommissaris in Brussel tevreden te stellen . Een bij elkaar geplakt geheel dus. En het belangrijkste is dat de troonrede die de koningin voorleest op het moment van voorlezen waarschijnlijk achterhaald is , omdat de kiezer de week ervoor een bepaalde keuze heeft gemaakt. De desbetreffende maatregelen kunnen weer worden teruggedraaid door het kabinet dat nog geformeerd moet worden.

De Koningin zit daar dus in haar blootje. Praktisch alles wat zij zal zeggen zullen loze woorden betreffen; en dus neem ik het alvast hier voor haar op; hadden de politici in Den Haag niet een betere datum kunnen nemen voor de verkiezingen? Blijkbaar is het zomerreces en even twee maanden op vakantie heiliger dan het respect ten aanzien van de Koningin. Wilders werd verweten dat je de premier niet kan aanspreken met "doe es ff normaal man".  De politici in Den Haag moeten zich achter de oren krabben dat Beatrix voor paal zit óf men moet maar beter Prinsjesdag dermate aanpassen dat deze pas wordt gehouden indien er in elk geval een inhoudsrijke tekst op papier staat.
Leven de Koningin! Hoera!