De Moral Hazard omtrent de ECB

Nu dat bekend is gemaakt dat de onderhandelingen tussen de Grieken en de banken wéér niet binnen afzienbare tijd tot een uitkomst zullen leiden (Zie hier Zerohedge) , woedt de discussie ook voort omtrent de al dan niet onafhankelijke positie van de  ECB. Het einde van deze discussie gaat hand in hand of er een akkoord op tafel komt.
Uiteindelijk en in normaal Nederlands gezegd, betreft het morele dilemma óf de belastingbetaler, óf de investeerders/banken die in Griekenland hebben geïnvesteerd moeten betalen voor het mismanagement van politici en bankiers.


Want wat is nu het probleem omtrent de ECB?


Toen vorig jaar het IMF, de EU en de ECB een miljardensteun aan de Grieken gaven, kwam daarmee een aanzienlijk deel van de schuld van de Grieken in handen van de ECB. Het probleem is, nu dat duidelijk is (was dat niet vorig jaar allang het geval ?!) dat er een groot deel van de Griekse schulden moet kwijtgescholden, er een moreel dilemma is ontstaan; Moet de ECB ook haar deel van de Griekse schulden op haar balans kwijtschelden?

De ene kant van het dilemma is, dat wanneer de ECB afschrijft op de schulden, de belastingbetaler de rekening krijgt gepresenteerd. De Nederlandse overheid bijvoorbeeld, krijgt het naar rato genomen verlies van de Nederlandsche bank voorgeschoteld; en zodoende komt het via de overheid bij de normale burger op zijn schoot terecht. De Nederlandsche bank is immers een onderdeel van de ECB.
En waarom zou de normale burger moeten bloeden voor het slechte beleid van de (Europese) politici en de bankiers? Laat staan voor het "luieren in de hangmat"-gedrag van de Grieken waardoor ze zo in de problemen zijn gekomen.

Anderzijds kan het buiten schot blijven van de ECB tot gevolg hebben dat het vertrouwen van het staatspapier van andere probleemlanden onder druk komt te staan waardoor de rentes van diezelfde probleemlanden verder oplopen. En laten die rentes (met uitzondering van "next in line" Portugal) nou net de afgelopen weken aan het dalen zijn; Rentedalingen.
Investeerders/beleggers/pensioenfondsen kijken immers wel uit als blijkt dat zij de eersten zijn die worden gekort mocht een probleemland zoals Spanje niet langer in staat is om de rekeningen te betalen!

Het rare argument is ook dat de ECB helemaal niet mág afschrijven op de Griekse schulden, simpelweg omdat in het Verdrag van de Europese Unie staat dat de ECB geen directe staatssteun mag geven aan nationale staten. Een afschrijving van Griekse schulden zou dus een erkenning van staatssteun betekenen. Betekent dit dat de steun in de vorm van de vorig jaar gegeven noodlening van meer dan 100 miljard euro géén staatssteun was?! Dat is uiteraard politieke en formele onzin!

Het einde van het verhaal is dat, wat de uitkomst ook zal zijn uit de Griekse onderhandelingen met de banken, er geen winnaars zullen zijn, maar slechts verliezers. Maar dit weet uiteraard iedereen al.
Dat er slechts verliezers zijn is waarschijnlijk ook de reden dat er maar geen overeenkomst wordt gesloten en het steeds maar blijft bij een aankondiging dat er "spoedig een akkoord zal komen". Griekenland blijft, tot er eindelijk een akkoord is en het misschien dan van de nieuwsradar verdwijnt, dagelijkse kost.

wordt vervolgd...