De Heilige 3 procent

In de afgelopen periode is voor ons allemaal duidelijk geworden dat de 3 procent begrotingstekort-regel koste wat kost gehaald moet worden Het Politieke nieuws uit de Polder gaat al ruim een maand over de Catshuisbesprekingen. Het toppunt was nog wel dat de uitkomsten van de gesprekken in het Catshuis tussen VVD, CDA en gedoogpartner PVV vorige week in een conceptakkoord al opgestuurd waren naar het CPB, zodat dit adviesorgaan van de regering kon gaan berekenen óf deze heilige 3 procent wel gehaald wordt met de plannen die in het Catshuis op tafel waren gelegd.

In het getouwtrek om de miljarden schijnt minister van Financiën Jan Kees de Jager hoogst persoonlijk het standpunt in genomen te hebben dat de norm van Europa hoe dan ook gehaald moet worden. Uiteraard heeft hij er gelijk in deze mening te hebben, aangezien de Jager tijdens de ontelbare Eurotoppen in het afgelopen jaar als een harde Duitser tekeer door met de vinger te wijzen naar de perifere landen in de Eurozone met betrekking tot het moeten naleven van afspraken en begrotingsdiscipline . Het nu zelf niet voldoende aanhalen van de broekriem zou voor de Jager niet anders dan schaamrood op de kaken en gezichtsverlies betekenen wanneer hij zich weer in Brussel laat zien

Economen waarschuwen echter dat te veel bezuinigen echter de eigen economie kapot kan maken, zoals momenteel in Griekenland gebeurt. En met betrekking tot de vastgelegde Maastricht norm van 3% (die overigens recent wederom is herbesproken en vastgelegd in EU-verband waarbij afgesproken werd dat de landen deze nu wél zou naleven) zetten de economen ook vraagtekens; immers in de periode van vóór het Verdrag van Maastricht bleek de 3%-norm al niets anders dan een illusie. En sarcastisch gezien kon het gewoon niet mooier dat bij de eerste de beste stevige recessie omtrent het jaar 2003 de Frans-Duitse as gezamenlijk de norm overtrad; overigens waarop er geen enkele vorm van sanctie volgde voor beide landen.

Nu anno 2012 lijkt het erop dat de aankomende bezuinigingen in Nederland wederom worden genomen door de kaasschaaf er bij te pakken. De enige hervormingsvorm schijnt toch het versoberen van de hypotheekrenteaftrek te worden; en hiermee lijkt het erop dat wederom een kabinet een aanvangsspeerpunt opgeeft en in de prullenbak gooit, net zoals het vorige kabinet Balkenende dat deed door uiteindelijk toch de pensioensleeftijd te verhogen.

Het enige speerpunt dat nog overblijft in het huidige kabinetsbeleid is dus toch niet anders dan begrotingsdiscipline; oftewel de heilige 3 procent.