LTRO; hoe de oplossing het nieuwe probleem dreigt te worden

In de periode van vorig jaar zomer tot en met november 2011 was de Europese schuldencrisis tot dan toe op zijn hoogtepunt. De Griekse kwestie was nog niet opgelost en de politici waren wederom bureaucratisch traag bezig met het vinden van oplossingen, laat staan er vervolgens überhaupt nog daadkrachtige beslissingen over te nemen!
Het grootste probleem van deze periode was dat de rente op de Italiaanse schuld fors steeg naar zo'n 7%, evenals de rente van Spanje; deze steeg tot ruim 6,5 %.
Het probleem van de schuld van Italië is namelijk dat deze ongeveer de grootste in de wereld is in verhouding tot de eigen economie. Schuld is op zichzelf niet zo'n groot probleem; het probleem komt pas als de rente begint op te lopen en de schuld niet meer te herfinancieren valt. (Volgens de markt ligt deze grens zo rond de 7% rente.)

Vanaf december tot op heden is de onrust omtrent de schuldencrisis vervolgens relatief gaan liggen. Dit kwam door de LTRO ( Longer Term Refinancing Operation) van de ECB die in december is gelanceerd. Banken konden zich inschrijven voor deze leningen voor een periode van 3 jaar tegen een spotgoedkope rente van 1 %.
Banken pakten dit gratis geld ook gretig aan; in december ongeveer 500 miljard en eind februari voor ongeveer eenzelfde bedrag. Dus is er bij elkaar opgeteld door de ECB indirect (want de ECB mag volgens het Verdrag van Maastricht niet direct obligaties van landen opkopen) voor 1000 (!!) miljard in het systeem gepompt.
Een extra opmerking hierbij; in de periode vóór de LTRO-leningen kocht de ECB obligaties van met name Italië en Spanje op de tweedehands markt. Een kwestie van handig met de regels omgaan dus.

LTRO


Ik hoor u nu denken; wat hebben de banken vervolgens met al dit geld gedaan? Van het astronomische bedrag van 1000 miljard is het grootste gedeelte uiteraard door de banken in de zuidelijke landen geleend.Deze banken stonden er immers het slechts voor.

Mijns inziens zijn er in een normale situatie 3 algemene mogelijkheden voor banken om dit geld renderend te maken;
1) banken lenen geld uit aan particuliere instanties; de burgers en de bedrijven.
Nu is dit echter nauwelijks het geval; het krijgen van een lening in deze tijd is erg moeilijk
ook omdat banken aan de kapitaaleisen moet voldoen. (voldoende eigen vermogen op de balans hebben)
2) banken lenen onderling het geld aan elkaar uit in het financiële systeem.
        Ook door deze optie kan een dikke rode streep. Immers,het onderling wantrouwen tussen
banken vierde weer hoogtij voornamelijk in de periode vanaf de zomer vorig jaar.
3) banken steken het geld in staatsobligaties.
     Normaal gesproken is dit een veilige investering met een vast rendement.

Het hele idee achter de LTRO van de ECB was dat banken optie 3 moesten kiezen en anderzijds om de ECB buiten schot te houde..Door gewone banken massaal staatsobligaties te laten kopen zou de rente van Spanje en Italië omlaag worden gebracht. En dit is tot op heden zeker gelukt. Tot op heden ja. De rentes van Spanje en Italië daalden tot onder de 5%, waarbij die van Italië onder die van Spanje dook. Nu begint zich een nieuw probleem aan te doen; de rente van Spanje begint weer op te lopen.

LTRO wordt nu het probleem.
     
Dat de rente van Spanje hoger is dan die van Italië is logisch vanwege de macro-economische factoren. Zie hiervoor mijn eerdere Blogbericht over de situatie in Spanje.(voordat de eurocrisis oversloeg naar Italië vorig jaar ging mijn eigen gedachte al meer uit van Spanje als probleemland.

Het probleem van de oplopende rente momenteel is dat er tegenover staat dat het staatspapier van het betreffende land minder waard wordt. En zie hier vervolgens het nieuwe dreigende probleem;
de zuidelijke banken (die er toch al niet goed voor stonden) hebben voor enorme bedragen aan staatspapier op de balans staan; en dit papier dreigt nu minder waard te worden.
Met andere woorden is de oplossing van het probleem een nieuw probleem aan het worden.

De conclusie betreft dat operatie van de ECB niets anders dan de problemen vooruit hebben geschoven.
Die 1000 miljard aan leningen moet weliswaar pas na 3 jaar terug betaald worden door de banken, maar u voelt waarschijnlijk al in de onderbuik dat de Spaanse banken binnen die termijn extra liquiditeit nodig hebben.
Dus komt er nog een (derde) ronde van LTRO-leningen? En gaat de ECB wederom op de tweedehands markt staatspapier van de zuidelijke landen opkopen ( en dan met name Spanje)?

Wie het weet mag het zeggen, maar de onderliggende veenbrand genaamd de kredietcrisis is weer aan het oplaaien.