Als gevolg van het bijdrukken van niet bestaand geld is dus de inflatie in zowel de VS, Engeland als in de EU fors opgelopen. De rente is door de centrale banken historisch laag gezet.En de VS en Engeland zijn al ruim twee jaar bezig met het opkopen van eigen staatsobligaties door de centrale bank; de EU doet het iets korter; ongeveer sinds mei 2010 .De ECB ging vanaf toen intervenieren op de obligatiemarkt door papier van Zuid-Europese landen op te kopen. De vervelende gevolgen worden kort hieronder duidelijk gemaakt.
Plat gezegd is het resultaat van dit beleid: de consument is de lul.
Het is al enige tijd volstrekt zinloos om geld opzij te zetten op een spaarrekening, want de netto opbrengst (inflatie van de rente afgetrokken) is negatief. En de bekende oude sok of spaarpot is dus des te erger,want elke maand blijken de prijzen van bijv. energie verder te stijgen. In Nederland klaagt men altijd over de prijzen aan de pomp, die steeds verder oplopen. En dat klopt. Maar kun je nagaan in Engeland; je moet niet vergeten dat de lonen ook niet stijgen.
Wat moet je dan met je geld? Technisch gezien dus gewoon gaan uitgeven.
Verder zijn de pensioenen ook aan het verdampen. De renteopbrengsten van de pensioenfondsen smelten als sneeuw voor de zon en de consument kan straks rekenen op een haircut van zijn pensioen waar hij/zij jaren voor heeft gewerkt.
En niet te vergeten wordt de consument ook nog gekortwiekt via de bezuinigingen van de overheid. De overheid is wegens geldgebrek genoodzaakt aan alle kanten uitgaven te korten en anderzijds de opbrengsten minimaal op peil te houden. De portemonnee raakt dus op allerlei manieren steeds leger.
Wat is dan de positieve kant van de oplopende inflatie? Het antwoord is dat de overheid dit heel goed uitkomt, omdat de schulden minder waard worden en er dus eigenlijk minder terugbetaald hoeft te worden.
Er hoeft overigens niet op gerekend te worden dat het beleid binnen afzienbare tijd wordt veranderd ; immers de overheden proberen de economie te stimuleren met dit lage rentebeleid; momenteel om een nieuwe recessie te voorkomen én, zoals gezegd, de schulden te reduceren.
Ook komt de inflatie nog van een andere kant: doordat landen als China en India nog met indrukwekkende percentage groeien, groeit de vraag naar grondstoffen (bijv. met name olie) met zeker ook eenzelfde percentage. En de economische wet van schaarste betekent nog altijd hogere prijzen.
Het gevaar echter dat op de loer ligt, is dat de inflatie doorschiet. Kijk naar het voorbeeld van Engeland. Als je daar zou wonen, ben je met zulke inflatiecijfers eerder geneigd om je geld direct te gaan spenderen. Dit omdat je volgende maand er minder van kunt kopen, nietwaar?
En deze gedachte schuurt tegen de psychologische waarde van het geld, omdat de volgende stap zou zijn dat je je inkomen eerder opeist etc. Dan krijg je dat hoge inflatie doorschiet naar zeer hoge inflatie en misschien zelfs naar hyperinflatie; iets waar vooral Duitsland nog geschiedenishoofdpijn van heeft en dus tegen het opkoopbeleid van de van de ECB is.
Dus de vraag is nu; hoe nu verder? Moeten wij de rente wereldwijd gaan verhogen om de huidige inflatieniveaus te gaan bestrijden? Dit gaat dan ongetwijfeld ten koste van economische groei/herstel.
Of moeten we dit uitstellen en de economie blijven stimuleren en daarmee de schulden (en ook dus de bezittingen) laten weginflatteren? Voorlopig kiest men voor de laatste optie.............. arme consument.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten