Politiek versus Economie; twee kanten van dezelfde munt?




Momenteel wordt er met een dikke vinger gewezen naar met name de Europese politici, die er een potje van zouden maken. Zij zijn schuldig aan het feit dat de (Griekse) schuldencrisis maar blijft voortmodderen en dat er dus ook nog geen einde in zicht is. Dus de markt/bankiers/economen schuiven nu de schuld in de schoenen van politici. Is dat wel terecht? Een paar jaar geleden was dat nog heel anders...........



Toen enkele jaren geleden de kredietcrisis uitbrak, werden juist de bankiers en de economen als schuldige aangewezen. Bankiers hadden teveel gegraaid m.b.t de bonuscultuur en excessieve producten.En economen hadden met hun Keynesiaanse modellen niet aan kunnen zien komen dat er een crisis die net zo groot, zo niet groter, als die van die jaren '30 aan zat te komen. De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet, want de politieke crisis van nu heeft als aard en is natuurlijk begonnen met de economische & kredietcrisis van de jaren ervoor. Maar Anno nu valt de munt (schuldverwijzing) de andere kant op, ter nadele van de politici dus.


Politiek en economie zijn onmiskenbaar broertje en zusje of beter gezegd in het Engels; they are two sides of the same coin.
Met de huidige crisis wordt dit duidelijker dan ooit bekrachtigd; zodra er een besluit wordt genomen in reactie op de verslechterde situatie op financiele markten, wordt het besluit/verdrag/gemodder door diezelfde financiele markten weer van tafel geveegd.
Een sterk voorbeeld hiervan is de recent genomen beslissingen ter machtsuitbreiding van het EFSF op 21 juli door Rutte en zijn andere Europese mede-kornuiten. Deze overeenkomst, waar Rutte nog een rekenfout, daar aangekondigde excuses en daadwerkelijke excuses over maakte , waren intussen allang weer als "achterhaald" bestempeld door de financiële markten.
En vandaag 11 oktober nog moet er nog over 21 July gestemd worden voordat het uberhaupt geratificeerd kan worden. Dat terwijl de wandelgangdiscussies, koffieautomaatgesprekken en marktgeruchten alweer heel lang over het Scrabblewoord "Noodfondsverhoging" gaan met erachter minimaal 3 uitroeptekens.

De politiek oefent invloed uit op de (markt)economie en de markt op zichzelf kaatst de bal weer terug naar de politiek; dit is nogmaals heel duidelijk geworden in de eurocrisis.
Economen zeggen nu wel dat de politiek daadkrachtiger, sneller, met een algehele oplossing etc. moeten komen, maar de beste stuurlui staan aan wal. Dan kun je duswel zeggen; zet een econoom aan het roer om de boel op te lossen, maar dat is ietwat kortzichtig. Simpelweg, omdat een econoom die handelt en denkt als een politicus dan ook een kiezersachterban heeft waar hij/zij om moet denken. En hij/zij wordt later ook misschien als een politieke zondebok/schuldige in de geschiedenisboeken beschreven.

Politiek en economie are two sides of the same coin. Onafscheidelijk en duidelijk onder invloed van elkaar,
maar ze zijn nooit volledig samen te voegen tot 1 geheel. Een gulden middenweg is er niet. Probeer maar eens een muntje op te gooien, die dan vervolgens rechtop blijft staan. Hij valt altijd wel een kant uit...........