EU-Top no. 19 ; de laatste? DEEL 2

De winnaars en de verliezers van het politieke spel.

Tijdens deze top is duidelijk geworden dat Duitsland haar machtige positie (zie mijn vorige blogbericht ter verduidelijking) gedurende deze Europese schuldencrisis steeds verder kwijtraakt. In Brussel was het overduidelijk 3 tegen 1. Nederland, zonder een duidelijke mening overigens, speelde een minieme rol tijdens de top. Het ging met name om "de grote 4" en hun politieke steekspel.

"De grote 4"; oftewel Duitsland, Spanje , Italië en Frankrijk. Aan de ene kant van de tafel zaten de Spaanse premier Rajoy, de Italiaan Monti en de Franse president Hollande, met aan de overzijde van de tafel Bondskanselier Angela Merkel. Het leek tijdens deze top echt drie tegen 1.
De alles of niets strategie van Monti en met name Rajoy heeft gewerkt.

Rajoy is het gelukt om zijn bankensteun te krijgen buiten zijn eigen staatsfinanciën om. Hij kwam naar Brussel om de rentes van zijn land omlaag te krijgen en dit is hem gelukt door samen een blok te vormen met Monti. Hij en Monti wilden eerst geen handtekening zetten onder het plan om de economie te stimuleren met een bedrag van 130 miljard indien er geen maatregelen zouden komen om de rentes omlaag te krijgen.

Francois Hollande keert terug naar Parijs met in zijn zak een gezamenlijk afspraak voor economische stimulering. Meer banen en groei was hetgeen Hollande met zijn verkiezing had beloofd en dus keert ook hij tamelijk tevreden terug naar Frankrijk.

Tot de verliezers behoren met name de Duitse Bondskanselier Merkel en onze eigen Premier Rutte. 

Merkel heeft vooralsnog het voorstel van Frankrijk van Eurobonds weten af te wenden maar staat verder met lege handen. Wellicht op slechts het bankentoezicht na dan. Merkel heeft in de Duitse Bondstag veel uit te leggen dat Duits belastinggeld in het ESM fonds wordt gestopt om de Zuid-Europese banken te redden.
Ook zijn er geen afspraken genomen over in toom houden van de overheidsfinanciën; er is een draai gemaakt in Brussel van het heilige Duitse bezuinigingsmoraal van overheden naar het stimuleren van de economie via overheidsuitgaven.

Waar normaal Nederland de sidekick en ruggegraat van Duitsland is, was Rutte tijdens deze EU top haast een onzichtbare schim. In het grote geweld van de eerder genoemde 4 landen speelde Nederland geen rol van betekenis, mede omdat Rutte als een manke danwel de blinde naar Brussel is gekomen vanwege de aanstaande verkiezingen. In de Tweede Kamer werd hem voorafgaand aan de top ook verweten geen stelling te nemen. Het standpunt van de Nederlandse regering was onduidelijk.

Alhoewel, dit is wat Rutte meldde voorafgaand aan de top.... iets wat 24 uur later volledig in de prullenbak lag...


De aanstaande verkiezingen overigens die Rutte na afgelopen nacht nauwelijks nog kan gaan winnen. Immers, het financieel ondersteunen van Zuid-Europese banken is voor de SP een doorn in het oog.
Nederlands belastinggeld uit het ESM naar de banken? Ongetwijfeld gaan de SP en de PVV garen spinnen ten koste van de VVD van Rutte. En de SP had reeds een voorsprong van 5 zetels op de VVD tijdens de laatste peiling. Tenzij Roemer nog een een uitglijder maakt, is dit verschil voor Rutte moeilijk te overbruggen.


Rutte heeft in Brussel afgelopen nacht zijn herverkiezing naar het Dodenrijk verwezen. Hoewel hij er, zoals gezegd, niet zoveel aan heeft kunnen doen.

De Eurozone is net als een slecht huwelijk.

Het is net bij een slecht huwelijk. Elke keer ga je weer met elkaar in gesprek en besluit je er het beste van te maken, maar ergens weet je toch dat het schip zal stranden. Want beter wordt het er niet op.
Zo kun je het beste de EU-toppen van de afgelopen jaren samenvatten. De maatregelen hielpen niet en het werd voortmodderen van top naar top in Brussel. Ook na deze top zal er ongetwijfeld een 20ste volgen; waarom leest u, naast het politieke steekspel, hieronder.

Op weg naar top nummero 20?

De eerste reactie van de financiële markten en de politici was overwegend positief. Maar blijft dit ook zo? De voorgaande afspraken waren immers nooit toereikend genoeg geweest. Ook bij de resultaten van deze top zit er namelijk haken en ogen die niet zomaar opgelost kunnen worden.

De bekende econoom Nouriel Roubini reageerde ook als volgt; Het fundamentele verhaal blijft hetzelfde. Dat bijv. de economie van Spanje er barslecht voor staat. Er is een recessie en een torenhoge werkloosheid. En men kan er op rekenen dat de begrotingsdoelstellingen niet gehaald zullen worden. De vastgoedsector blijft het grote probleem dat ook niet zomaar even verdwijnt. De Zuid-Europese landen moeten op één of andere manier hun economie hervormen en concurrerend worden.

Lijken uit de kast; Noord Europa is de klos.

Wat betreft die vastgoedsector in Spanje alleen al, lijkt het erop dat nu de weg is vrij gemaakt voor de Spaanse banken om de lijken die nog in hun kast zitten naar buiten te brengen in de komende tijd. Nu dat die banken de zekerheid hebben dat ze gered gaan worden met ESM kapitaal en hun lot niet langer afhangt van de willens en wetens van enkel de financiële markten (herfinanciering) , is er de komende tijd en ruimte om de boeken open te doen.

Dan zal blijken wat er precies voor rommelkapitaal op de balans staat en u kunt verwachten dat het volgende probleem betreft dat het ESM noodfonds van nu zo'n 500 miljard NIET TOEREIKEND ZAL ZIJN. Er moet dus meer kapitaal in, oftewel meer (zo u wilt Noord-Europees) belastinggeld. En u begrijpt dat dan de vraag is of men dat nog wel wil doen; meer kapitaal in het ESM stoppen. Dat is immers politiek erg moeilijk verkoopbaar.

De vraag is of de Europese burger doorheeft dat wat er in Brussel is besloten op een ondemocratische wijze gebeurt. Zoals al eerder gesteld komt het Europees Parlement niet eens voor in het woordenboek van de Europese schuldencrisis in de afgelopen paar jaar; het zijn de regeringsleiders die bepalen.

Als het even kan wordt ook zoveel mogelijk de nationale democratie buiten gesloten, zoals ook is gebleken met de verkiezingen in Griekenland van enkele weken geleden. Duidelijk wordt er steeds aangestuurd op een pro-Europese regering;  net als dat premier Papandreau vorig jaar het veld moest ruimen omdat hij een referendum wilde uitschrijven aan de Griekse bevolking.
Opvallend is ook dat het woord "Griekenland" tijdens deze top niet eens is gevallen. De nieuwe Griekse premier zou toch nieuwe voorwaarden willen eisen voor de noodlening die Griekenland ontvangt?!






Vandaar dat de verkiezingen in het "core-land" Nederland op aanstaande 12 september erg belangrijk zullen zijn voor het voortbestaan van het huidige Europese stelsel......uiteraard zet Brussel in op een pro-Europese verkiezingsuitslag....


Wordt vervolgd.....