De Vooruitblik naar 2012 Deel II; De Politiek in 2012

Beste lezers. Gisteren plaatste Italië succesvol een lange lening (de laatste in 2011) , waarover echter een hoge rente van tegen de 7 % betaald moest worden. Ook het komende jaar zal de focus gericht zijn op het herfinancieren van nationale staten en overheden.

In het bijzonder moet alleen Italië al 250 miljard uit de markt weten te trekken. 2012 wordt dus zoals gezegd een moeilijk maar zeker een interessant jaar.

In Deel I heb ik met name de banken en de huizenmarkt behandeld.

Nu in deel II behandel ik de politiek. En dan eerst de ontwikkelingen in ons eigen kikkerlandje.. 

De gedoogconstructie van VVD, CDA en PVV houdt momenteel hun mond over de te nemen nieuwe bezuinigingen en de speculaties die daarover in de rondte gaan. Naar verwachting komt er zo'n 10 miljard aan extra bezuinigingen bovenop het reeds bekende getal van 18 miljard. Wat de mensen in het algemeen echter vaak nog niet weten is dat de maatregelen van het kabinet pas in januari 2012 ingaan, terwijl we toch al een jaar tegen Rutte en de zijnen aankijken. Dit komt doordat de verkiezingen destijds etc. agenda-technisch niet lekker uitkwamen; vandaar dat de beleidsmaatregelen pas nu worden geïmplementeerd.

Dus vanaf januari gaat men het pas werkelijk in de portemonnee voelen. Eventuele nieuwe plannen en besluiten over de nieuwe 10 miljard worden afgewacht totdat het CPB in februari met ramingen komt.

Persoonlijk verwacht ik geen val van het kabinet omdat ze er eventueel niet uit zouden komen.Bovendien is het CDA momenteel de zwakke schakel omdat kiezers naar de SP en PVV neigen i.v.m. Europa en het in stand houden van de ww-duur. Maar ik reken wel op algehele (grote) stakingen door de Nederlandse vakbonden & bevolking op het bekende Museumplein dan wel het Malieveld.

Dan Europa. In Europa staan er in 2012 ook een aantal dingen te wachten op politiek gebied. 

Terugkijkend op 2011 waren de verschuivingen al daar en poe niet zo'n beetje ook; het hele Middellandse Zeegebied heeft een politieke machtsverschuiving ondergaan. 

In 2012 is ook Frankrijk aan de beurt met presidentsverkiezingen. Het politieke leven van Sarkozy hangt aan een zijden draadje. En dat zijden draadje heet de Triple A-status. De AAA-status van Frankrijk staat op de tocht en mocht Frankrijk deze kwijtraken dan kan Sarkozy een herverkiezing op zijn buik schrijven.

Mocht de (nieuwe) president overigens zijn te verwachte tegenstander worden (Villepin), dan maakt Frankrijk ook direct een anti-Europese ruk waardoor Europese reddingsplannen en besluitvorming (die er eigenlijk toch al niet is maargoed) ondoenlijk, zo niet haast onmogelijk worden. De euro is dus niet alleen afhankelijk van het oplossen van de schuldenproblemen in bijvoorbeeld Italië, maar er speelt uiteraard ook een politieke factor bij.

Last but not least zijn de presidentsverkiezingen in Amerika die in aantocht zijn. Eind 2012 kiezen de Amerikanen hun (nieuwe) president. Obama's herverkiezing is afhankelijk van hoe de Amerikaanse economie zich ontwikkelt in 2012 met in het bijzonder of de werkloosheid nog significant zal gaan dalen. De populariteit van Obama is inmiddels fors ingezakt. Dat kan ook niet anders want toen hij werd gekozen 3 jaar geleden was hij immens populair, ook in de rest van de wereld. 

Obama zal worden afgerekend op wat hij al dan niet heeft bereikt. Hij wordt afgerekend op de economie en de beloofde banencreatie, dat hij Guantanomo Bay nog steeds niet heeft weten te sluiten , maar óók op dat onder zijn presidentsschap Osama Bin Laden is gevonden en gedood. 

Maar Barack Obama heeft wel het geluk dat zijn tegenstanders uit het Republikeinse kamp kort gezegd allemaal clowns zijn. Alle aspirant tegenstanders van Obama maken blunder na blunder in het openbaar en tijdens tv-speeches waardoor Obama als Family Man, met zijn twee dochters en zijn zeer geliefde en sterke vrouw Michelle, toch een goede kans maakt op een herverkiezing.......

Tot zover de politiek, in het derde en laatste deel ga ik in op de centrale banken en goud en zilver voor 2012....

De vooruitblik naar 2012 Deel I ; Banken, Huizenmarkt, Jubileum Euro?!

In dit bericht zal ik vooruitlopen op wat er komen gaat in 2012. Voor wie gelooft dat de wereld zal vergaan i.v.m. aflopen van de  Maya-kalender;diegene mag van mij geloven wat hij of zij wil.  Maar ik kan wel alvast aangeven dat het zowel op politiek als economisch gebied een heel zwaar (en dus interessant) jaar zal worden.

Maar eerst nog even kort ingaan op het nieuws dat gisteren zo'n 500 Europese banken zo'n 500 miljard euro leenden bij de ECB voor 1 %. Deze noodmaatregel is gedaan om banken weer te laten doen wat ze behoren te doen; de economie funderen met het uitlenen van krediet aan mensen en bedrijven. Wellicht is het schrikken inderdaad dat zoveel banken zoveel geld nodig hebben, maar wie gaat er nou niet voor een fikse korting naar de winkel?; Zo ook de banken die gisteren goedkoop konden lenen bij de ECB.
Maar nu blijkt vandaag dat de banken afgelopen nacht voor zo'n 300 miljard bij de ECB hebben gestald; met andere woorden is de operatie van de ECB utterly mislukt. De bankenwereld vertrouwt elkaar niet in Europa; geld worden niet onderling uitgeleend en/of er worden geen (Zuid-Europese) staatsobligaties gekocht.Het Europese bankensysteem is niets anders dan kapot.

Dat brengt mij wat er te wachten staat in 2012. Eerst wat betreft de bankensector. Je kan er op wachten dat er een aantal Europese banken failliet zullen gaan en dat de problemen groter zullen worden. Immers moeten de banken dan weer gered worden door de staten die op hun beurt zelf weinig geld hebben. Ook kan een Nederlandse bank als de Rabobank in de problemen gaankomen. Wij Nederlanders hebben immers de grootste hypotheekschuld ter wereld en die staat onder druk door de dalende huizenprijzen.

Dat brengt mij dus bij de huizenmarkt. Gisteren werd bekend dat de huizenprijzen met 3,3% waren gedaald in vergelijking met vorig jaar. Maar wat opvalt is dat dit de maand november betreft; nog voordat bekend werd in het nieuws dat het kabinet extra bezuinigingsmaatregelen gaat nemen (zo'n 5 a 10 miljard bovenop de afgesproken 18 miljard). Hierdoor is er een extra onzekere factor toegevoegd aan de woning markt.Het H-woord wordt immers niet langer uit de wind gehouden. En daarbovenop valt al op dat er nu een versnelling optreedt in de daling van de prijzen.

Dit komt uiteraard óók omdat we momenteel in een recessie zitten, maar ik verwacht zelf dat in 2012 de versnelling van de huizenprijsdaling zal doorzetten.


Dan toch ook weer even naar Griekenland. Dit onderwerp is verdwenen uit het nieuws (raar vind ik), maar het zal ongetwijfeld in 2012 terugkomen. Ik verwacht dat Griekenland dan eindelijk failliet gaat. Immers, de Griekse burgers trekken massaal hun geld uit Griekenland en zetten het op buitenlandse rekeningen. In oktober verdween er zo'n 12 miljard, een proces wat simpelweg  niet door kán gaan. De bezuinigingsmaatregelen van de overheid kunnen daar echt niet tegenop boksen. De overheid moet immers ook de eigen Griekse banken helpen. Dus kijk niet raar op dat Griekenland het eerste land is dat de Euro verlaat volgend jaar. Leuk zo het 10-jarig jubileum van de Euro. ( jaja, 1 januari aanstaande bestaat de munt 10 jaar) De 10 jaar redden we dus, maar of er een elfde jaar in zit?


In het volgende deel zal ik ingaan op de politiek in 2012; Europees, maar ook herverkiezing Obama? .... en verder evt. monetaire verruiming en de goud en zilver vooruitzichten voor komend jaar.

Iran komt steeds nadrukkelijker op de voorgrond

Op de achtergrond van de nieuwsberichten vanuit Europa betreffende de Eurotop, stijgende kapitaalmarkrentes en recessieberichten, spelen er steeds meer ontwikkelingen omtrent Iran.  Als we momenteel geen europroblematiek hadden gehad dan had het koffiezetautomaatgesprek ongetwijfeld gegaan over de dreiging en de ontwikkelingen vanuit dit land in het Midden-Oosten.

Ten eerste onderschepte Iran een Amerikaanse drone (een onbemand vliegtuig) anderhalve week geleden dat bezig was met een spionagevlucht naar nucleaire activiteiten in Iran, toen het volgens het Amerikaanse leger technische problemen kreeg. Deze blunder heeft Amerika internationaal lelijk in zijn hemd gezet, enerzijds met de onderschepping van het voertuig dat door Iran triomfantelijk wereldkundig werd gemaakt met het publiceren van de onderstaande foto, en anderzijds nadat Obama vriendelijk vroeg of Iran het voertuig terug aan de VS wilde geven.

Maar de Iraanse autoriteiten reageerden vandaag simpelweg dat de drone nu onderdeel is van de bezittingen van Iran.

Verder kwamen er vandaag onbevestigde berichten dat Iran zich aan het voorbereiden is op het sluiten van de straat van Hormuz, een strategische zeestraat waar dagelijks veel olie over wordt vervoerd. Er wordt over deze wateren zo’n 20% van de dagelijkse wereldproductie vervoerd.

De olieprijs reageerde steeg direct fors op de de dreigende sluiting van deze straat, ondanks dat het bericht vrijwel direct ontkend werd.

De Europese Unie en de VS hadden Iran eerder al gedreigd met sancties (bijv een olie-embargo) waarop Iran het westen waarschuwde dat de olieprijs wel eens naar de 250 $ kon gaan stijgen

Een scherpe stijging van de olieprijs zal ongetwijfeld een verder negatief en knellend effect hebben op de Europese en Amerikaanse economie, dus is het in deze kwestie het Westen dat met eventuele sancties zichzelf in de voet kan schieten. 

wordt vervolgd.....

Het tekort in zilver nogmaals uitlegd.....

Soms zegt het plaatsen van een filmpje al voldoende.......

Echter, denk ik dat de prijs van zilver pas fors gaat toenemen op het moment dat het op de monetaire functie wordt terugverwezen.............

Draghi's draconische maatregelen

Vanmiddag enkele luttele uren voor het begin van de EU-top en volgens Sarkozy de laatste kans op het eindigen van de schuldencrisis, maakte Mario Draghi het rentebesluit van de Europese Centrale Bank bekend.

Zoals verwacht verlaagde hij de rente met een 'kwartje' naar 1%. Daarmee kwam het rentetarief terug op het niveau dat de ECB zo'n anderhalf jaar hanteerde voordat Trichet in de laatste maanden van zijn termijn de rente tweemaal verhoogde. De ECB zit weer in de recessie-modus.
Echter, de toelichting van Draghi op het rentebesluit om 14.30 was veel belangrijker, omdat hij uitzonderlijke extra maatregelen aankondigde om het bankensysteem in Europa te ondersteunen. Banken kunnen als het ware de aankomende drie jaar (!!!) gratis aankloppen bij de ECB voor geld. Dit toont met andere woorden aan hoe verrot het Europees bankensysteem momenteel wel niet is.
Daarnaast was er de grote vraag wat Draghi te melden had over het aankopen van staatsobligaties. De druk en de verwachtingen van de markten is al enige tijd gefocused op het feit dat de ECB toch een veel grotere rol zou moeten gaan spelen in de schuldencrisis. Met andere woorden moet de ECB actief en in grotere mate staatspapier opkopen. De markten kwamen echter vandaag van een koude kermis thuis.

Draghi hield in zijn toelichting namelijk de poot stijf zoals een echte ECB bestuurder behoort en die geketend is aan het verdrag van Maastricht, waarin is vastgelegd dat de ECB niet direct staatspapier mag opkopen. Draghi heeft dus wel het voorwerk vandaag gedaan door de banken te ondersteunen, maar deze voorzet moet vervolgens nog worden ingekopt door de politieke leiders die ,as we speak , aan het vergaderen zijn in Brussel.

Het feit dat Draghi zich betreft het aankopen van staatspapier houdt aan de afspraken is nu nog het laatste waar de ECB nog op teert. Alle sluizen staan namelijk wijd open en vandaag is wat mij betreft het heilige mandaat van de ECB definitief overboord gegooid. Inflatiebestrijding en prijsstabiliteit is vanaf heden ondergeschikt geworden ten opzichte van het stimuleren van de economie en het ondersteunen van banken. De ECB is dus wel lender of last resort voor de economie en de banken, maar niet voor de staten/regeringen.

De regeringsleiders zijn dus nu aan zet. Is er in hun straatje van 'striktere begrotingsbeleid & automatische sancties, 26 noodfondsen, fiscale integratie, meer macht naar Brussel en vertrouwen uitspreken' nu ook ruimte gekomen voor een amendement van het mandaat van de ECB? Wie de resultaten van de EU-top moge weten, mag het zeggen. Alles lijkt mij mogelijk dus ook een machtswijziging betreffende de ECB..............

De druk wordt opgevoerd

In aanloop naar dé Europese top van donderdag en vrijdag wordt de druk fors opgevoerd.
Eerst nog even het goede nieuws. Gisteren werden de bezuinigingen van de Italiaanse regering onder leiding van Monti wereldkundig gemaakt. Onder andere de verhoging van de pensioengerechtigde leeftijd naar 66 jaar zorgde ervoor dat de minister van sociale zaken het even niet droog hield; Minister in tranen
Blijkbaar hadden de tranen extra geholpen want vandaag daalde de rente op Italiaanse staatsobligaties erg fors, dus het vertrouwen in Italië keert enigzins terug.

Maar net op het moment dat het weer goed lijkt te gaan, is daar weer een Amerikaanse kredietbeoordelaar (ditmaal S&P) die roet in het eten gooit. S&P zet namelijk de vooruitzichten van de zes triple A-staten in de EU op negatief. Dit houdt in dat ook Nederland en Duitsland de hoogste waardering kwijt kunnen raken. De economische oorlog woekert voort.
Uiteraard kan deze druk ook een positieve uitwerking hebben op de bijeenkomst eind deze week. De politici zullen wellicht hierdoor extra begrijpen dat een halfslachtige verklaring/uitkomst tekort zal schieten.

Over halfslachtige oplossingen gesproken;
na hun gebruikelijke, gezamenlijke bijeenkomst voor een EU-top gaven Merkel en Sarkozy vanmiddag een persconferentie waarin zij aangaven een aanpassing van het Verdrag van Maastricht te willen bewerkstelligen zodat een crisis als deze in de toekomst voorkomen kan worden. En dat is het hem nou juist; toekomstige crises lossen die van het heden niet op. Wederom mosterd na de maaltijd dus.
Oja, en verder werd iets onderstreept wat al langer duidelijk was, namelijk dat Duitsland geen Eurobonds (Europese staatsobligaties) wil omdat betekent dat Duitsland veel meer moet gaan betalen.Niets nieuws onder de zon maar wel formeel herhaald en bevestigd. Eurobonds zijn geen oplossing voor de huidige crisis; aldus Frau Merkel en ook de heer Barroso die dit nog even onderstreepte.

Wat is dan wel de oplossing? De onbevestigde geruchten gaan de ronde dat Europese landen voor zo'n 1000 miljard aan het IMF willen bijdragen zodat de oplossing via dit fonds wordt gezocht, althans geprobeerd.
Het wachten is nu op het circus van eind deze week, waar alle ogen weer gericht zijn op Brussel. Honderden journalisten zullen dan gade slaan welk konijn er uit de hoge hoed der geruchten wordt getoverd om de schuldencrisis te bezweren. We zullen zien; een ultieme oplossing is door Merkel al ontkent en er zijn ook geruchten dat voor de kerst nog een extra EU-top volgt..... zucht..........

wordt vervolgd

"Hysterical actions of Central Bankers and Politicians: At Euro's End"

Wat een dag weer vandaag, zowel op politiek niveau als op de financiële markten. Eigenlijk wilde ik even geen bericht plaatsen op deze blog, maar gezien de ontwikkelingen van vandaag ben ik het haast wel verplicht. De vingers om te typen jeuken.

Vanmorgen was het de heer Olli Rehn (Economische zaken) die doodleuk publiekelijk verkondigde dat we 9 cruciale dagen ingaan voor de euro. Waarom is dat opvallend? Simpel omdat in de afgelopen crisisjaren het de economen waren die spraken over "5 voor 12"-momenten maar dit keer was het dus een politicus die met een doomsdayscenario op de proppen kwam.
En verder kloppen de Europese politici aan bij het IMF voor noodsteun omdat ze zelf hun eigen problemen niet kunnen oplossen. Laten we maar niet over reputatie en aanzien in de wereld gaan hebben.

Vervolgens werd al het negatieve nieuws overschaduwd door een algehele gecoördineerde interventie van Centrale banken (de FED, ECB, Bank of England etc.). In Sesamstraattaal gezegd is besloten dat het gemakkelijker is voor banken om in dollars te handelen en om dollarleningen aan te gaan. Het prijskaartje dat aan de dollar hing is als het ware verlaagd. Dit doen de centrale banken omdat de onderlinge markt van banken volledig is vastgeroest door de crisis en een herhaling van 2008 in de lucht hangt. Het Europees geldsysteem staat op het punt te imploderen.

De snelle denker ziet gelijk al dat deze maatregel symptoombestrijding is. Immers, het probleem van te grote schulden van staten waardoor banken/investeerders/pensioenfondsen etc geen vertrouwen in het Europees geldsysteem meer hebben, is vandaag niet anders geworden.  Een bekend gezegde is nog altijd; het vertrouwen komt te voet en gaat te paard.

Dus de heer Rehn heeft gelijk. De politici zijn nu aan zet om het vertrouwen terug te brengen. Zucht.
Dit hebben we al vaker gehoord; wederom komt er een Top der Toppen aan, ditmaal over 9 dagen,  waar de politici MOETEN handelen. En de recente geschiedenis wees uit dat elke keer de uitkomsten van een dergelijke top halfslachtig waren en dus tekortschoten.
Dus over 9 dagen zullen we zien of er een algehele oplossing op tafel ligt; dit moet een verhoging van het Europees Noodfonds inhouden met al dan niet een grotere betrokkenheid van het IMF; of het moet het invoeren van zogeheten Eurobonds zijn, hoewel je deze optie praktisch al kunt doorstrepen.

Dus toch maar even extra geld pinnen komende week?


Wordt vervolgd....

Goud en zilver; de oerbeginselen van geld

Steeds meer mensen denken eraan om goud (of zilver) te kopen. Ook de hoeveelheid publiciteit en bedrijven die zich met goud en zilver bezig houden nemen alsmaar toe.(ook aan de vraagkant; juweliers roepen in de krant op om uw goud in te leveren) Mensen storten zich in toenemende mate op goud, echter van een hype is nog lang geen sprake.De echte hype is pas daar wanneer mensen hun vertrouwen in geld verliezen.  Er is heel veel over goud en zilver te vertellen, maar in dit stuk behandel ik kort waarom de keuze van het kopen ervan wordt genomen en behandel ik verder wat de eigenschappen en de verschillen van beide edelmetalen zijn.

Goud


Te beginnen met goud. Wat is goud? Goud is de basis en de kern van geld, of zelfs het oerbeginsel ervan. Goud is al duizenden jaren en binnen ongeveer 99% van de culturen gezien als waardevol of gezien als geld.
Valuta die in die duizenden jaren hebben bestaan hebben in het begin goud als koppeling of onderpand gehad om de waarde van deze valuta te waarborgen. Het probleem is echter dat deze koppeling historisch dan wordt losgelaten waardoor uiteindelijk de waarde van de desbetreffende valuta implodeert ( kijk bijv. naar het Romeinse of het Spaanse rijk). Indien er een nieuw systeem of valuta wordt opgestart dan wordt er steeds weer teruggekeerd naar het goud.
En nu is het de Amerikaanse dollar en de andere valuta van nu die aan het inflateren zijn. Het is niet goud dat meer waard aan het worden is, maar het geld (uitgedrukt in goud) wordt minder waard. Immers is goud niet productief; we halen uit de grond en stoppen het in kluizen. Dit proces is mooi en nader uitgelegd door James Turk  in het volgende filmpje;

Zilver

Dan zilver. Wat is zilver? Zilver is het kleine broertje van goud. Zilver heeft dezelfde monetaire functie als goud, alleen heeft het daarnaast nog een andere functie. Zilver wordt verbruikt in de industrie op allerlei manieren; zilver wordt gebruikt in mobieltjes, zonnepanelen, flatscreens en zo kun je nog wel een tijdje doorgaan. Zilver heeft zelfs geneeskrachtige mogelijkheden.
De verhouding van het zilver is ongeveer 50-50; ongeveer 50 % wordt gebruikt als investering (baartjes en zilveren munten) en de andere helft in de industriële toepassingen. Zilver is net als olie een grondstof die door het verbruik opraakt. Wordt zilver op den duur meer waar dan goud?:

De keuze


En dan de keuze; goud of zilver? Mensen die overwegen om edelmetaal aan te schaffen gaan vaak voor "the number one shiny yellow metal" en dat is natuurlijk goud;  Goud is in de kern de verzekering van het eigen vermogen.
Zilver heeft echter meer potentieel zo blijkt ook uit bovenstaand filmpje. Daarnaast wordt zilver ook niet voor niets "A poor man's Gold" genoemd wijzend op het feit dat men voor zilver kiest, omdat men goud niet (langer) kan betalen...

Wat je met de huidige crisis ziet is een verschuiving terug naar de edelmetalen. En dit proces zal de komende tijd door blijven gaan omdat de edelmetalen, in tegenstelling tot geld, niet kunnen worden bijgedrukt......

Déja Vu België

Dit weekend was het dan eindelijk zover. Na een ruime verbetering van het wereldrecord mag België zich weer in het rijtje van landen mét een regering gaan sluiten. Iets wat de politici in anderhalf jaar tijd niet is gelukt, lukte de financiële markten in ongeveer een week.Leve de marktwerking. Ok ok, even afzwakkend; Di Rupo had het grootste gedeelte al in kan en kruiken weten te lijmen;  alleen betreffende de  begroting moest nog overeenstemming worden bereikt, en dat lukte onder dwang van de opgelopen rente van België.

De vraag is nu; gaat het helpen voor België? Het antwoord zal komende week volgen en waarschijnlijk zal het 'Neen' zijn. Immers hebben wij in de afgelopen twee jaar steeds gezien dat de rentes van probleemlanden wel heel snel opliepen, maar na genomen maatregelen in wat voor vorm dan ook , gingen ze niet net zo hard weer omlaag.Déja Vu dus.  Je kan het een beetje vergelijken met de benzineprijs; die gaat hard omhoog als de olieprijs stijgt maar wanneer deze weer daalt duurt het even voordat de benzine ook goedkoper wordt, als hij
überhaupt.al goedkoper wordt.

Tenslotte hebben we twee weken geleden ook hetzelfde gezien bij het vertrekken van Berlusconi en aantreden van Monti. Zodra de financiële markten bloed geroken hebben en het vertrouwen in een land met schuldenproblemen is weggevallen, dan komen investeerders niet zo gauw weer terug; de rente van Italië staat immers 'gewoon' boven de 7 % momenteel.

Met andere woorden; hervormingen die in individuele staten worden genomen, kunnen de markten niet langer overtuigen. En dan mag de EU vandaag zijn blijdschap melden in de media over dat België eindelijk een regering heeft; het is juist de EU die de schouders er nu onder moet zetten en wel nu met maatregelen moeten komen. 

Ik ben benieuwd welke (on)conventionele maatregelen deze week worden aangekondigd, indien deze uitblijven dan zal de brand op de kapitaalmarkten zich verder uitbreiden en het gevaarlijke eindspel doorgaan....

wordt vervolgd.....

One Bond to rule them all......

..... and in the darkness bind them. Dit is met een cynische verwijzing naar The Lord of the Rings de visie van de Duitse overheid ten opzichte van het uitgeven van gemeenschappelijke Eurobonds.
"Dit is niet de oplossing van de eurocrisis", zoals Angela Merkel zegt en ik ben het op dit punt met haar eens, want de gevolgen zijn dat de schulden van alle landen bij elkaar worden geraapt. Maar het gevolg hiervan is ook dat enige vorm van prikkel voor hervormingen, saneringen en bezuinigingen wordt weggenomen.
De rente van deze Eurobonds wordt namelijk het gemiddelde van de obligatierentes in Europa, waardoor het noorden meer moet gaan betalen en het zuiden goedkoper af is. Het zuiden krijgt dus een free ride voor het excessief leven van de afgelopen tijd.En het noorden heeft hier uiteraard geen zin in. Vandaag bleek ook dat het Duitse volk tegen het uitgeven van eurobonds is.
En dan nog is het nog maar de vraag of Europese staatspapieren daadwerkelijk net zo goed wordt vertrouwd door investeerders als de Amerikaanse obligaties (de Amerikaanse Treasuries). Iets wat de heer Barroso namens de Europese Commissie mijns inziens iets te vroeg van de daken schreeuwde, toen hij eerder deze week met het Eurobondsvoorstel kwam namens de Commissie.

Het schreeuwende probleem deze week is echter dat de deur, die twee jaar geleden nog ruim openstond en in afgelopen weken bijna dicht sloeg, nu de definitieve windvlaag voelt aankomen die de deur ook daadwerkelijk dicht gaat laten klappen.(!)
Het allerlaatste nieuws van de crisisweek is dat de kredietstatus van Belgie is afgewaardeerd. In combinatie met de mislukte obligatieveiling van Duitsland eerder deze week moet er geconcludeerd worden dat de kapitaalstromen in Europa volledig zijn opgedroogd. Het vertrouwen is volledig weg in naar mening de slechtste Europese crisisweek sinds het begin zo'n twee jaar geleden. De obligatierentes van alle landen eurolanden liepen deze week steeds verder op; Europa wordt massaal de rug toegekeerd door investeerders. Dus er MOET NU iets gebeuren, en er zal ook iets gebeuren. Maar wat dan?

De uitweg van Eurobonds wordt dus niet genomen, evenals die van geld bijdrukken door de ECB. Een andere optie die nu begint door te sluimeren is dat het IMF een grotere rol gaat krijgen. De ECB mag volgens het verdrag van Maastricht geen steun aan landen geven dus gaat de ECB dit aan het IMF doen, die dan vervolgens weer Europese staatsleningen gaat opkopen.
Het politieke probleem is echter dat het grootst deelnemende land aan het IMF, de VS, dan moet beslissen of zij steun aan Europa willen verlenen. Met andere woorden moet straks het Amerikaans Congres besluiten over de toekomst van Europa omdat de Duitsers het niet willen.Het wordt steeds gekker.

Mocht ook deze laatste optie niet tot stand kunnen komen, dan is het klappen van de euro onvermijdelijk en zal het zeker ook op zeer korte termijn gaan plaatsvinden. De stenen gaan vallen als er een land uit de euro stapt.
Intussen worden in het geheim ook weer de nostalgische munten zoetjesaan geïntroduceerd; de gulden komt op de achtergrond al terug.
Het resultaat zal niet lang meer op zich laten wachten, de tijd zal het ons leren..........

wordt vervolgd....

Bye bye Super Committee.....

In dit artikel eindelijk géén Europese schuldencrisis, maar nu de grote broer en superlatieve versie hiervan, namelijk de Amerikaanse problemen;

Allereerst een korte terugblik: afgelopen augustus was de schuldenproblematiek ook aan de andere kant van de oceaan het gesprek van de dag. Het Amerikaanse schuldenplafond dat is vastgelegd in de grondwet moest worden verhoogd en in de publieke discussie konden de Democraten en Republikeinen het maar niet eens worden over een aanpak van het begrotingstekort.  En de politici rolden hierbij bijna vechtend over straat.

De Democratische insteek in de discussie betreft naast bezuinigingen ook een verhoging van belastingen (voor met name de rijke toplaag in de VS) en de Republikeinen willen juist minder overheidsbemoeienis en met name snoeien in de overheidsuitgaven. De Democraten wilden het liefst dat het schuldenplafond dermate verhoogd zou worden dat een hernieuwde discussie over het probleem pas na het verkiezingsjaar 2012 zou terugkeren.Het gevolg van de algehele besluiteloosheid was het verliezen van de 'AAA-status' volgens kredietbeoordelaar S&P.

En wat was in augustus ook alweer de (tijdelijke) oplossing?; Het Congres richtte een commissie op van 12 "wijze politici" op ( 6 Democraten en 6 Republikeinen), die gezamenlijk tot een oplossing moesten komen.En daarnaast werd het schuldenplafond dermate verhoogd, zodat de resultaten van deze Supercommissie konden worden afgewacht voordat er verdere besluiten zouden worden genomen.
Welnu, gisteravond kwam de Supercommissie met de officiële mededeling dat zij totaal gefaald had. De onderhandelingen zijn werkelijk op niets uit gelopen, terwijl de commissie de opdracht had voor 1200 miljard dollar aan bezuinigingen bijeen te rapen. Bye bye Super committee.....

Het falen van deze Amerikaanse politici heeft een aantal gevolgen;

een belangrijke factor is de toegenomen woede en wantrouwen t.o.v politici uit Washington bij de Amerikaanse consument. In deze kwestie maakt de Amerikaan geen onderscheid tussen een Democratische of Republikeinse politicus; de politiek te Washington als geheel faalt opzichtig. De Amerikaanse economie is voor tweederde afhankelijk van de Amerikaanse consument en zijn bestedingsgedrag, en het vertrouwen van deze consument staat door deze schuldendiscussie stevig onder druk.

Daarnaast is er afgesproken dat indien er geen afspraken kunnen worden gemaakt er bezuinigd gaat worden volgens de "kaasschaafmethode". Dit houdt in dat bij alle vormen van overheidsuitgaven de kaasschaaf wordt gehanteerd. Maar onder andere de Republikein McCain wil dat deze afspraak weer wordt teruggedraaid, omdat er dan ook op Defensie bezuinigd gaat worden waardoor wellicht de nationale veiligheid in gevaar kan komen.

Dus wat nu? In de tussentijd tikt de schuldmeter van de VS gewoon verder, welke live is te volgen via; debtclock.org
De schuld ten opzichte van het BBP heeft recentelijk de 100% gepasseerd en de voorgenomen bezuinigingen zijn niet in staat om deze alsmaar groeiende schuld te reduceren.
Een verhoging van een schuldplafond is geen oplossing van het probleem maar niets anders dan een uitstel ervan. Eind deze maand kijkt kredietbeoordelaar Fitch opnieuw naar de waardering van de Verenigde Staten en besluit of deze aangepast moet worden.

De goudprijs toont intussen een zeker aantoonbaar verband met het continu verhogen van het Amerikaanse schuldenplafond....

wordt vervolgd............

De zinloze functie van EU-president

Een kleine twee jaar geleden werd Herman van Rompuy aangesteld tot president van de Europese Unie.
"Uhhhh, wie?!" . De vraag wie deze Belgische politicus nou eigenlijk is werd toendertijd al vaak gesteld en zijn naamsbekendheid is tot op heden niet bepaald toegenomen, behalve nu door de crisis.
Nigel Farage, een Brits politicus gezeteld in het Europees Parlement, schetste bijzonder scherp en zonder enige vorm van nuance de positie van van Rompuy als EU-president: (na 1,5 min is het punt wel duidelijk)

Nu moet ik in dit artikel stellen dat de positie van Van Rompuy simpelweg onhoudbaar is geworden. Ook zonder enige vorm van nuance ben ik van mening dat de EU-president duidelijk heeft gefaald in het tonen van enige vorm van leiderschap en een aanpak van de crisis in Europa. Alle EU toppen, die officieel onder zijn leiding werden gevoerd, hebben tot op heden niet tot een oplossing van de eurocrisis geleid. En de macht van de beslissingen in Europa ligt nog altijd met name in de Frans-Duitse as. Van Rompuy heeft dus enkel een symbolische functie van voorzitter bij EU-vergaderingen
Het meest armoedzalige is nog wel dat er geen enkele EU burger naar Brussel zal trekken om voor het aftreden van van Rompuy te pleiten of demonstreren. Dit komt uiteraard doordat er simpelweg geen sprake is van een gevoel van Europees burgerschap en/of enige relatie met één of andere EU-president.
De vraag is dus wanneer van Rompuy zal aftreden als EU-president. Wellicht als hij zelf zijn eigen falen inziet en de handdoek in de ring gooit? Of vanwege de huidige situatie in België; tenslotte is er voor de post van informateur sinds vandaag weer een openstaande vacature vrijgekomen...........

Het eerste schaap over de dam is zwart.....

In een zeer negatief bericht (alvast excuses) begin ik positief;  er staat op het punt een nieuwe supermarktoorlog van start te gaan;
Nieuwe prijzenoorlog . Het is mooi om te lezen natuurlijk dat de prijzen omlaag gaan. Het zal uiteraard wel te maken hebben met de aankomende feestdagen en, iets op de langere termijn gekeken, met het  aankomende EK. Ik kan een nieuwe marketing knaller a la de wuppies/welpies alweer ruiken, sniff sniff.....
Maar om het toch negatief af te zwakken; de omzetten staan onder druk als je  goed in het bericht leest dat de supers de inflatie moeilijk kunnen bijhouden. De netto-omzet (gecorrigeerd voor inflatie) is dus aan het dalen. Men houdt dus de hand op de knip....... say hello to deflation.....

Maar dit bericht gaat over, hoe kan het ook anders, de Eurocrisis. Mijn verwachting is namelijk dat, gezien de berichtgeving , het niet lang meer gaat duren voordat de euro uiteenvalt, of (waarschijnlijker) doorgaat in een afgeslankte vorm. De euro is dan ten onder gegaan aan zijn logheid, besluiteloosheid en het "te snel te groot " willen worden.


Mijns inziens zijn er drie voorwaarden om aan een goed functionerende muntunie te kunnen voldoen. Ten eerste moet er sociaal-cultureel draagvlak voor zijn.Haal hier gelijk maar een streep doorheen, want men voelt zich Nederlander of Griek; geen Europeaan.( laat staan verwant met elkaar.)
Vervolgens moet er sprake zijn van convergerende economieën; met andere woorden moeten de deelnemende economieën naar elkaar toe groeien ; echter is ,met name in de huidige crisis gebleken dat de noordelijke eurolanden sneller "herstellen"  van de crisis 2008/2009 en dat de zuidelijke landen blijven krimpen.De kloof wordt dus steeds groter.

Tot slot moet er sprake zijn van een politieke wil om een muntunie tot stand te brengen en in stand te houden.
Vooral dat laatste staat in deze crisis erg onder druk, zo niet staat deze op het punt ten einde te komen.. Vorige week bleek namelijk al uit het informele nieuws dat de Duits-Franse as van de Eurozone aan het overwegen is om de euro een doorstart te geven met alleen de kernlanden. En in de formele berichtgeving bleek dat het Duitse CDU stemt over exits van de EU. (onduidelijk is nog of dit dan vrijwillig of onvrijwillig betreft). Duidelijk is wel dat politici druk in de weer zijn met tubes lijm om de gaten uit het Verdrag van Maastricht te dichten door de paragraaf "uittreedvoorwaarden" te corrigeren.

Is het dan zo erg om de euro te verlaten en/of dat de euro uiteenvalt? Het antwoord is zowel ja als nee.
Vandaag bleek bij de publicatie van een boek over de eurocrisis door het CPB dat onduidelijk is wat de Euro precies heeft bijgedragen aan de Nederlandse economie. Men moet volgens mij hierbij ook een duidelijk verschil zien tussen het Verdrag van Schengen (open grenzen; vrijheid van kapitaal, goederen, mensen, wegvallende grenzen) en de euromunt op zich. De open grenzen hebben zeker een forse bijdrage geleverd aan de welvaart; iets wat bij de euro veel moeilijker aan te tonen is.
De veel belangrijkere vraag is nu of het veel geld gaat kosten wanneer we terug zouden keren naar de gulden of een Neuro zouden invoeren. ( oftewel het PVV onderzoekje). Het fysiek invoeren van een nieuwe munt gaat natuurlijk een paar miljard kosten; denk maar aan het logistieke , het omsmelten, nieuwe prijskaartjes etc.  Deze kostenpost valt relatief nog wel mee.
Het probleem echter is dat het psychologische effect waarschijnlijk veel groter is. Namelijk, het uiteenvallen van de bestaande euro gaat tezamen met een periode van grote onzekerheid wat een duidelijke weerslag zal hebben op de economie. En dan heb je vervolgens misschien ook de nieuwe guldenprijskaartjes (uiteraard weer naar boven afgerond); laten we stellen een pakje boter dat misschien 5 gulden gaat kosten. Zo ga je ondanks je omgerekende inkopen toch anders boodschappen doen.......

Tot slot de vraag; welk schaap gaat er als eerste over de dam? Duidelijk is wel dat dit schaap zwart van kleur zal zijn. Zwart vanwege de plaats die het land enerzijds zal innemen in de Europese of internationale economische verhoudingen. En anderzijds de plaats in de geschiedenisboeken onder het hoofdstuk van dé zwarte dag van de euro.
Mocht het de Grieken zijn die als eerste uittreden; dan zullen zij worden afgeschilderd als het land dat loog over de begroting, miljarden aan steun kreeg en vervolgens de rest van de Eurozone in de steek liet.
Indien het de Duitsers zijn die er een einde aan maken (of de noordelijke landen); dan zijn het de knoflooklanden op hun beurt die een groot economisch, politiek en sociaal wantrouwen zullen vormen ten op zichte van de andere landen........de kloof in de Eurozone wordt dus alleen maar groter...........

wordt vervolgd....

Mundus Vult Decipi

Bekijkt u ten eerste het onderstaande filmpje;

Het filmpje is uiteraard een prachtige vertoning waarin Wouter Bos ontkent dat hij de ING bank over moet nemen, terwijl hij dit enkele dagen later toch moet doen. Oftewel, een prachtig voorbeeld van Bos met boter op z'n hoofd.

Zijn opvolger Jan Kees de Jager doet vervolgens zijn best uiterste best om Bos na te doen en te evenaren;

De Grieken gaan onze leningen mét rente terugbetalen .Juist ja.  Intussen weten we natuurlijk allang beter (als we dat overigens al niet wisten)

Een belangrijke constatering hier is; politici, bankpresidenten, analisten, economen en anderen spreken altijd vanuit hun functie. Politici spreken ten tijde van crisis altijd een taal waarin zij het volk, al dan niet met boter op het hoofd, moeten geruststellen. Wat dat betreft zijn hoogleraren en historici nog het beste in het geven van hun eigen mening, omdat zij enigszins onafhankelijk zijn; maar u moet altijd opletten naar wie u luistert zodat u vervolgens zelf een eigen mening over een bepaalde zaak kunt vormen.

De laatste weken is het echter zo dat we volledig worden platgebombardeerd met experts, economen etc. wat betreft de eurocrisis. Als u het graag zou willen dan kunt u praktisch de hele dag via radio en televisie naar het eurogedonder luisteren; te beginnen met de ochtendradioshows, vervolgens de nieuwsuitzendingen en tot slot 's avonds te eindigen met een actualiteitenprogramma als P&W.

Alleen nu dat de wolken steeds donkerder worden, en zo ook de analisten etc. die steeds somberder worden (zie bijv. eerste 10 min DWDD van 9-11-11) rijst de vraag; waar zijn de politici gebleven met de geruststellende woorden? Ze geven op zijn zachts gezegd niet bepaald thuis. De algemene burger is intussen crisismoe geworden van al dat gemodder en schreeuwt om een tij dat gekeerd moet worden. Kortom de politiek moet nodig gaan roepen; Italie hoeft helemaal niet gered te worden, de economie draait prima en ga zo maar door met dit soort kreten. Een recessie wordt de mensen aangepraat, dus waarom zou het andersom dan niet mogelijk zijn?
Mundus Vult Decipi.................. de wereld wil bedrogen worden....

wordt vervolgd...

Rollende Politieke Koppen

Eerst even het slechte nieuws. Gisteren werd er bekend dat de industriele productie in Duitsland maand op maand met 3% is ingezakt. Dit is in lijn met het consumentenvertrouwen en de inkoopmanagersindex in de Eurozone die wijzen op een krimp van de economie. De (politieke) crisis begint dus nu zijn uitwerkingen te laten zien op de economische data in de EU. En this is just in; de Nederlandsche bank geeft aan dat we afstevenen op een (milde) recessie. Maar niets is zeker in deze omstandigheden.

Nu is er echter de volgende fase van start gegaan, namelijk dat de politieke inertie en de economische verslechtering de kop gaat kosten van verscheidene politici.
Het eerste voorbeeld hiervan is Papandreou; hij heeft de gok gewaagd door de lasten neer proberen te leggen bij het Griekse volk, maar hij heeft gegokt en verloren. Zijn kabinet wordt ontbonden en er worden nog reputatieherstelpogingen door Papadreou gedaan door wellicht een nationale eenheidsregering kunnen vormen.
De next in line is de heer Bunga Bunga Berlusconi, die vandaag een cruciale stemming naar het schijnt niet gaat overleven. Italie moet dringend bezuinigingsmaatregelen en hervormingen doorvoeren om de geloofwaardigheid van de markten terug te winnen. Het ironische en ook aparte hieraan is dat de ECB van de vorige week geinstalleerde Italiaanse bankpresident Draghi het weekend geruchtmatig had laten doorschemeren om niet langer Italiaans papier op te kopen. Berlusconi wordt dus als het ware door landgenoot Draghi de nek omgedraaid.  Een nog "Deutschere" begin van Draghi had naar mijn mening niet gekund, hoewel dit wellicht een counteractie was van Draghi ten opzichte van zijn eigen renteverlaging die hij meteen implementeerde....

Ik voorzie alvast dat deze trend van terugtredende politici nog wel even zal doorgaan. De constatering is dat politieke leiders worden afgerekend op de al dan niet door hen veroorzaakte economische situatie.
De positie van Nicolas Sarkozy is momenteel ook zeer slecht, en een herverkiezing wordt kansloos indien Frankrijk de Triple A status verliest.
De last in line is helaas de positie van de Amerikaanse president Obama. Ondanks zijn waanzinnige populariteit (ook wereldwijd)  aan het begin van zijn termijn zal hij waarschijnlijk het veld moeten ruimen aan het eind van 2012. Obama doet nu verwoede pogingen om zijn presidentsschap te redden door zijn banenplan te promoten. Zo verwoordde hij van de week dat zijn banenplan van God zelf kwam; een teken van een (ironisch gezien zeer charismatisch) leider die geen mogelijkheden of uitwegen meer ziet en op termijn kopje onder dreigt te gaan.

Echter, hoe euforisch de fin. markten ook mogen reageren op het aftreden van politici; de vraag is wat er dan volgt? Het is namelijk de vraag of nieuwe politieke leiders en regeringen wel in staat zijn om de benodigde hervormingen door te voeren. En niet te vergeten; de schuld van bijv. Italië blijft staan en neemt nog steeds toe....... de situatie is niet veranderd.......en Italy is too big to fail and too big to bail......
Tot slot nog de mededeling namens Draghi vorige week dat de ECB niet als lender of last resort gaat optreden...... de fout die de FED in de jaren '30 vorige eeuw maakte wat leidde tot de Grote Depressie......

.....wordt vervolgd.....

Top der toppen....c'est passé

Vorige week woensdagavond/nacht werd er de Top der Toppen gehouden over de redding van de Euro.
Merkozy had deze top al een maand van tevoren aangekondigd dat dit een grootse en daadkrachtige aanpak zou worden van de eurocrisis.
Afgelopen donderdag waren de financiele markten in extase na de genomen "besluiten"...... (men was uberhaupt al blij dat er besluiten genomen werden, maar dit terzijde).
Maar nu , de maandag van de nieuwe week, is al duidelijk dat de financiele markten het plan alweer van tafel hebben geveegd. Het vertrouwen is er simpelweg gewoon niet, of beter gezegd; het wantrouwen is des te groter geworden. Terug naar de teken- & onderhandelingstafel dan maar weer?

Oei,oei, oei. Dat zal de reactie zijn van handelaren en politici over wat er vandaag te zien is geweest op de financiele markten.
De euro daalt in één dag tijd zo'n 3 eurocent tegen de dollar.Zo'n beweging is ongekend, zeker als je in je achterhoofd heb dat de top van vorige week stabiliteit en rust op de markten had moeten brengen.
Daarnaast was het (ook afgelopen vrijdag al) te merken op de obligatiemarkt; de Italiaanse rente loopt steeds verder op en bereikt vandaag de 6.18% (10 jaarslening). Ook de rente van onze zuiderburen België loopt verder op na berichten over hoe groot hun jaartekort zal bedragen.

De grote vraag is dus; Wat nu?

Ten eerste moeten de politici snel handelen om de open gelaten stippellijntjes verder in te vullen. De grote lijnen en besluiten zijn genomen, maar bijvoorbeeld betreffende het noodfonds is nog niet gekozen hoe de 1000 miljard precies bij elkaar geraapt wordt. Dus als de politiek snel reageert dan weet de markt waar men aan toe is.

Dan is er komende week nog een G-20 top in Cannes. Daar kunnen de politici/regeringsleiders van de grootste economieen in de wereld belangrijke besluiten nemen over hoe ze de (Europese) crisis aan gaan pakken. Bijvoorbeeld de Chinezen kunnen een duit in het zakje doen door Europese staatsobligaties te gaan kopen. Dit kan direct door in een bepaald land te investeren, dat kan indirect door obligaties van het noodfonds te kopen of het kan nog indirecter door een grotere bijdrage te geven aan het IMF. Dat laatste zullen de Chinezen zeker niet doen zonder dat er wat tegen over staat (zeggenschap)

Maar het laatste nieuws geeft een gigablunder weer van de politiek.
Wat blijkt, de Griekse regering wil een referendum uit gaan schrijven over de afgelopen Eurotop. Met andere woorden mag de Griekse bevolking hun zegje doen over de manier waarop ze bij de Griekse strot wordt gepakt en is de uitkomst van een dergelijk referendum al bij voorbaat gedoemd tot dictatoriale getallen van 90% en hoger.
En direct volgend op dit nieuws is de vraag die oprijst onder de andere Europese volkeren waarom zij dan niet over de te verlenen noodsteun mag stemmen.......

Ik ruik dat er weer een nieuwe Eurotop aankomt..... wordt vervolgd......

Waarom het niet genoeg is......

Afgelopen nacht werd er druk vergaderd in Brussel op de zogehete Top der Toppen.
Maar je kunt het beter het Dieptepunt der Dieptepunten noemen, want het steeds wederkerende patroon/nieuws/feit van weer een EU top, geeft duidelijk het onvermogen weer van de Europese politici.
Overigens corrigeer ik mezelf alvast door te zeggen dat dit niet het uiterste dieptepunt is, want reken er maar op dat er nog meer EU toppen zullen volgen. (er is tenslotte al aangekondigd dat de details van de hoofdlijnen afgelopen nacht worden uitgewerkt in een aparte top)

Het onvermogen van de EU ligt in de hoeveelheid belanghebbende partijen. Ga maar na: er zijn sowieso al 27 EU landen, met 27 regeringsleiders van 27 parlementen van weet niet hoeveel politieke partijen in Europa.
Er zijn zoveel deelnemende partijen dat er altijd sprake zal zijn van een water-bij-de-wijn-akkoord, en dat geldt ook in dit geval. Het is niet genoeg. Hoewel ik wel moet toegeven dat ze echt besluiten hebben genomen.

Ten eerste het besluit ter afschrijving van 50% op de Griekse schuld zal Griekenland terugbrengen op zo'n 120% schuld van het BBP. Deze schuldenberg is nog steeds te groot voor een krimpende economie en daarbij heeft Griekenland een nog altijd negatieve overheidsbalans, die ook weer afhankelijk is van de economische prestaties.
Griekenland kan zich ondanks deze korting niet uit de schulden groeien/bezuinigen/hervormen.....Het is dus niet genoeg....

Vervolgens de herkapitalisatie van iets meer dan 100 miljard voor de Europese banken. Ook hier geldt; niet genoeg. Alleen al vanwege het bovenstaande feit van de vernieuwde Griekse situatie blijkt dus al dat banken meer moeten gaan afschrijven dan wat er is afgesproken. Dat zal de toekomst ongetwijfeld duidelijk gaan maken.

Daarnaast moeten de banken meer kapitaal gaan aantrekken, maar men vergeet hierbij te vragen hoe ze dat moeten doen?
De banken in de probleemlanden worden uiteraard geargwaand; m.a.w., het vertrouwen in de banken is weg; en met name is belangrijk dat onderling de bancaire geldmarkt stil ligt. Waar moeten banken kapitaal vandaan halen als er geen vertrouwen is......

Tot slot de proppenschieter in plaats van de bazooka. Het noodfonds is opgehoogd naar 1000 miljard, leuk maar ook dit is niet genoeg. Als je alleen al Italie neemt , dat land heeft een schuld van 1700 miljard......
Nou heeft Berlusconi wel zeer belangrijke hervormingsmaatregelen in een brief aan de EU vannacht gestuurd, maar deze maatregelen kunnen implementeren is twee..... helemaal omdat het blijkbaar mogelijk is om een korting te ontvangen in Europa als je je huishoudboekje niet helemaal op orde hebt.Niet bepaald hervormingsmotiverend....

De constructie van het noodfonds is nu dat er op het huidige geld, wat er al in zit, een hefboomwerking wordt toegepast.Dit doordat er een risicoverzekering wordt uitgeschreven van 20%....Zo kan het fonds zonder extra geld vervijfvoudigen, wat mij afsluitend brengt bij de enige (tijdelijke!) winnaar van het gedrocht van afgelopen nacht; de belastingbetaler...............wordt uiteraard vervolgd...........

De gevolgen van gratis geld

De afgelopen dagen zijn er verschillende inflatiecijfers bekend gemaakt; van verschillende grote economieën welteverstaan, want de trend of tendens is overal hetzelfde. Geresumeerd zien zij er het volgende uit: EU 3.0%, VS 3,9% en Engeland 5,2% (Arme Britten !). In Engeland is er nu zelfs sprake van hoge inflatie wat weer een gevaar met zich meebrengt, maar daarover later meer.

Als gevolg van het bijdrukken van niet bestaand geld is dus de inflatie in zowel de VS, Engeland als in de EU fors opgelopen. De rente is door de centrale banken historisch laag gezet.En de VS en Engeland zijn al ruim twee jaar bezig met het opkopen van eigen staatsobligaties door de centrale bank; de EU doet het iets korter; ongeveer sinds mei 2010 .De ECB ging vanaf toen intervenieren op de obligatiemarkt door papier van Zuid-Europese landen op te kopen. De vervelende gevolgen worden kort hieronder duidelijk gemaakt.

Plat gezegd is het resultaat van dit beleid: de consument is de lul.

Het is al enige tijd volstrekt zinloos om geld opzij te zetten op een spaarrekening, want de netto opbrengst (inflatie van de rente afgetrokken) is negatief. En de bekende oude sok of spaarpot is dus des te erger,want elke maand blijken de prijzen van bijv. energie verder te stijgen. In Nederland klaagt men altijd over de prijzen aan de pomp, die steeds verder oplopen. En dat klopt. Maar kun je nagaan in Engeland; je moet niet vergeten dat de lonen ook niet stijgen.
Wat moet je dan met je geld? Technisch gezien dus gewoon gaan uitgeven.

Verder zijn de pensioenen ook aan het verdampen. De renteopbrengsten van de pensioenfondsen smelten als sneeuw voor de zon en de consument kan straks rekenen op een haircut van zijn pensioen waar hij/zij jaren voor heeft gewerkt.
En niet te vergeten wordt de consument ook nog gekortwiekt via de bezuinigingen van de overheid. De overheid is wegens geldgebrek genoodzaakt aan alle kanten uitgaven te korten en anderzijds de opbrengsten minimaal op peil te houden. De portemonnee raakt dus op allerlei manieren steeds leger.

Wat is dan de positieve kant van de oplopende inflatie? Het antwoord is dat de overheid dit heel goed uitkomt, omdat de schulden minder waard worden en er dus eigenlijk minder terugbetaald hoeft te worden.

Er hoeft overigens niet op gerekend te worden dat het beleid binnen afzienbare tijd wordt veranderd ; immers de overheden proberen de economie te stimuleren met dit lage rentebeleid; momenteel om een nieuwe recessie te voorkomen én, zoals gezegd, de schulden te reduceren.

Ook komt de inflatie nog van een andere kant: doordat landen als China en India nog met indrukwekkende percentage groeien, groeit de vraag naar grondstoffen (bijv. met name olie) met zeker ook eenzelfde percentage. En de economische wet van schaarste betekent nog altijd hogere prijzen.

Het gevaar echter dat op de loer ligt, is dat de inflatie doorschiet. Kijk naar het voorbeeld van Engeland. Als je daar zou wonen, ben je met zulke inflatiecijfers eerder geneigd om je geld direct te gaan spenderen. Dit omdat je volgende maand er minder van kunt kopen, nietwaar?
En deze gedachte schuurt tegen de psychologische waarde van het geld, omdat de volgende stap zou zijn dat je je inkomen eerder opeist etc.  Dan krijg je dat hoge inflatie doorschiet naar zeer hoge inflatie en misschien zelfs naar hyperinflatie; iets waar vooral Duitsland nog geschiedenishoofdpijn van heeft en dus tegen het opkoopbeleid van de van de ECB is.

Dus de vraag is nu; hoe nu verder? Moeten wij de rente wereldwijd gaan verhogen om de huidige inflatieniveaus te gaan bestrijden? Dit gaat dan ongetwijfeld ten koste van economische groei/herstel.
Of moeten we dit uitstellen en de economie blijven stimuleren en daarmee de schulden (en ook dus de bezittingen) laten weginflatteren? Voorlopig kiest men voor de laatste optie.............. arme consument.

De veenbrand woekert voort; het vertrouwen smeult

Nadat vorige week de Franse president Nicolas Sarkozy en de Duitse bondskanselier Merkel (vanaf heden Merkozy genoemd) samen aankondigden met een alles omvattend plan te komen ter bestrijding van de Eurocrisis aan het eind van deze maand, is de hoop wedergekeerd in de financieel wereld.
Anders gezegd is het de brandweer weer even gelukt de veenbrand te blussen, maar vergist u zich niet; de brand woedt ondergronds gewoon verder en komt ongetwijfeld weer terug. Het wordt nog een enorme klus voor Merkozy.


It's all about trust


Het draait in de financiële wereld en in de economie om vertrouwen; vertrouwen dat het in de toekomst niet slechter gaat, vertrouwen dat een investering goed terechtkomt en rendement oplevert,en vertrouwen in de politieke leiders,dat ze hun werk goed doen d.m.v goed bestuur.
Dat laatste is de afgelopen twee jaar met de Griekse crisis voor het grootste deel verdwenen; politici die er maar niet in slagen om een geschikte oplossing te vinden. En het is dus maar zeer de vraag of we aan het eind van de maand dan eindelijk (lekker toepasselijk) Eureka! kunnen roepen na de gepresenteerde oplossing van Merkozy. Zou het nu anders dan anders worden? Reken er, gezien de 2 jaar voorgeschiedenis, maar niet op.




Vertrouwen (2)


Een ander stuk vertrouwen dat in de afgelopen tijd opnieuw flinke schade heeft opgelopen, is het vertrouwen in het bankwezen.
Allereerst is het vertrouwen tussen banken onderling gedaald. Banken lenen minder geld uit aan elkaar; dit is bijv. te zien aan de interbancaire geldrente die is gaan stijgen. ( banken vragen elkaar hogere rente omdat ze rekening houden met hoger risico) In plaats daarvan stallen ze hun kapitaal in hun ogen veilig bij de ECB.De oorzaak is dat banken niet goed van elkaar weten hoeveel er precies afgeschreven moet worden op de Griekse leningen en wat voor sneeuwbaleffect dat teweeg kan brengen.
Het eerste slachtoffer  hiervan, Dexia, ging ten onder doordat private partijen (gemeenten en andere lokale overheden) hun geld wegtrokken waardoor nieuwe staatssteun onvermijdelijk was geworden. Laat dit een flinke waarschuwing zijn.


Kortom, de belangrijkste taak van Merkozy is het terugbrengen van vertrouwen, zowel bij de banken, overheden, investeerders, pensioenfondsen en niet te vergeten de burgers. Laten ze voor nu 1 keer de politieke belangen opzij zetten en daadwerkelijk met een daadkrachtige oplossing komen. Anders is de kans groot op een herhaling van 2008; dat de veenbrand een uitslaande brand wordt en het vertrouwen heinde en ver te zoeken is..................

Politiek versus Economie; twee kanten van dezelfde munt?




Momenteel wordt er met een dikke vinger gewezen naar met name de Europese politici, die er een potje van zouden maken. Zij zijn schuldig aan het feit dat de (Griekse) schuldencrisis maar blijft voortmodderen en dat er dus ook nog geen einde in zicht is. Dus de markt/bankiers/economen schuiven nu de schuld in de schoenen van politici. Is dat wel terecht? Een paar jaar geleden was dat nog heel anders...........



Toen enkele jaren geleden de kredietcrisis uitbrak, werden juist de bankiers en de economen als schuldige aangewezen. Bankiers hadden teveel gegraaid m.b.t de bonuscultuur en excessieve producten.En economen hadden met hun Keynesiaanse modellen niet aan kunnen zien komen dat er een crisis die net zo groot, zo niet groter, als die van die jaren '30 aan zat te komen. De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet, want de politieke crisis van nu heeft als aard en is natuurlijk begonnen met de economische & kredietcrisis van de jaren ervoor. Maar Anno nu valt de munt (schuldverwijzing) de andere kant op, ter nadele van de politici dus.


Politiek en economie zijn onmiskenbaar broertje en zusje of beter gezegd in het Engels; they are two sides of the same coin.
Met de huidige crisis wordt dit duidelijker dan ooit bekrachtigd; zodra er een besluit wordt genomen in reactie op de verslechterde situatie op financiele markten, wordt het besluit/verdrag/gemodder door diezelfde financiele markten weer van tafel geveegd.
Een sterk voorbeeld hiervan is de recent genomen beslissingen ter machtsuitbreiding van het EFSF op 21 juli door Rutte en zijn andere Europese mede-kornuiten. Deze overeenkomst, waar Rutte nog een rekenfout, daar aangekondigde excuses en daadwerkelijke excuses over maakte , waren intussen allang weer als "achterhaald" bestempeld door de financiële markten.
En vandaag 11 oktober nog moet er nog over 21 July gestemd worden voordat het uberhaupt geratificeerd kan worden. Dat terwijl de wandelgangdiscussies, koffieautomaatgesprekken en marktgeruchten alweer heel lang over het Scrabblewoord "Noodfondsverhoging" gaan met erachter minimaal 3 uitroeptekens.

De politiek oefent invloed uit op de (markt)economie en de markt op zichzelf kaatst de bal weer terug naar de politiek; dit is nogmaals heel duidelijk geworden in de eurocrisis.
Economen zeggen nu wel dat de politiek daadkrachtiger, sneller, met een algehele oplossing etc. moeten komen, maar de beste stuurlui staan aan wal. Dan kun je duswel zeggen; zet een econoom aan het roer om de boel op te lossen, maar dat is ietwat kortzichtig. Simpelweg, omdat een econoom die handelt en denkt als een politicus dan ook een kiezersachterban heeft waar hij/zij om moet denken. En hij/zij wordt later ook misschien als een politieke zondebok/schuldige in de geschiedenisboeken beschreven.

Politiek en economie are two sides of the same coin. Onafscheidelijk en duidelijk onder invloed van elkaar,
maar ze zijn nooit volledig samen te voegen tot 1 geheel. Een gulden middenweg is er niet. Probeer maar eens een muntje op te gooien, die dan vervolgens rechtop blijft staan. Hij valt altijd wel een kant uit...........

Slowakije; de laatste strohalm van democratie

Vandaag wordt er in het parlement van Slowakije gestemd over de aanvullende machten van het EFSF, het Europees Noodfonds. Slowakije is het laatste EU land dat hierover stemt en is daarmee ook de laatste sta in de weg voor een eventuele prullebakverwijzing of aanpassingen, die plaats moeten vinden aan de afspraken die op 21 juli jl. zijn gemaakt. Een kleine liberale tak van de Slowaakse regeringscoalitie biedt hevig verzet en is hiermee de laatste strohalm van de democratie in Europa. (een beetje zoals het dorpje van Asterix versus het Romeinse Rijk in de bekende strip)

Sinds het begin van de eurocisis hebben de politici, al dan niet steeds opnieuw falend, besluiten genomen op internationaal Europees niveau. Hierdoor is de Europese burger enerzijds steeds in het spel buitengesloten behalve wanneer het keurmerk "belastingbetaler" werd gemeld, maar anderzijds is ook het Euroscepticisme steeds meer toegenomen, wat overigens niet verwonderlijk is.

De politieke elite creeert hierdoor een steeds groter wordende kloof tussen burger en Europese overheid, een kloof die er eigenlijk altijd al is geweest sinds het begin van de Europese Unie Welke Nederlander voelt zich nou bijvoorbeeld eigenlijk verwant met een Griek of een Portugees? Laat staan dat er niemand graag wil om miljarden euro's over te schrijven naar andere landen.

Besluitvorming ter "redding" van de Euro werden de afgelopen 2 jaar steeds op Europees niveau bepaald en
vervolgens moesten de nationale parlementen er steeds weer hun oordeel (lees:goedkeuring) over geven.
De Slowaakse liberale partij is nu nog de enige belichaming van het Euroscepticisme en verzet tegen de Europese politieke elite.

Waarschijnlijk wordt er bij een "nee" een nieuwe "oplossing" samengesteld of geformuleerd waardoor de Europese burger wederom buitenspel wordt gezet en de elite vrolijk verder kan gaan. Net zoals de politieke elite het verdrag van Lissabon de Europese burger door de strot heeft geduwd door een "boekhoudkundige" aanpassing. E dan bestaat er binnen de EU nog de zogehete bilaterale Merkozy-leiding, die de andere lidstaten hun ideeen voorkauwen, maar dat is weer kost voor een andere blog waardig.

Echter, dit elitespel in Europa is wel eindig, wanneer bij een nieuwe verkiezingsgolf door Europa de Anti-eurofiele partijen,   zoals de PVV van Wilders, meer macht zullen krijgen. Uiteindelijk zal deze nieuwe verhouding in de Europese parlementen een grote bedreiging vormen en een uiteenvallen van de euro steeds waarschijnlijker maken. Uiteindelijk heeft het volk toch de grootste macht.